Οι απανταχού bostanistas γιορτάζουν
Σήμερα, ημέρα παγκοσμίως αφιερωμένη στο περιβάλλον, οι απανταχού bostanistas δεν μπορούμε παρά να γιορτάζουμε. Με τις διαφορετικές, καθημερινές ιστορίες μας μαθαίνουμε να φροντίζουμε και να σεβόμαστε τον τόπο μας και την ελληνική γη.
Πώς λοιπόν μπορούμε να τρεφόμαστε διαφορετικά και ποιοτικά σεβόμενοι το φυσικό περιβάλλον;
Πρώτη μας φροντίδα, να εντοπίζουμε αγαθά με μικρό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, δηλαδή εκείνα που για την παραγωγή τους δε χρησιμοποιούνται χημικά και γνωρίζουμε την πραγματική προέλευση και διαδρομή τους ως το πιάτο μας. Με αυτό τον τρόπο δε μένουμε απλοί καταναλωτές, γινόμαστε συμπαραγωγοί, όπως εύστοχα παρατηρεί ο Παύλος Γεωργιάδης: συνειδητοποιούμε πως οι επιλογές μας στην αγορά τροφίμων έχουν σημαντικές συνέπειες στο διατροφικό μας σύστημα, τη γεωργία, τις αγροτικές πολιτικές και τη βιοποικιλότητα.
Κι επειδή το ταξίδι κάθε τροφής ξεκινά από τον σπόρο της, ας μη ξεχνάμε πως οι περισσότεροι σύγχρονοι σπόροι ανήκουν στα υβρίδια, που έχουν επικρατήσει με κριτήριο την αυξημένη αντοχή, την εύκολη καλλιέργειά τους και την αναμενόμενη άμεση ανάπτυξη και κερδοφορία, εκτοπίζοντας τις παραδοσιακές ποικιλίες. Γι'αυτό τον σκοπό ο Άντυ Παξινός δε σταματά να μας μιλά για τους σπόρους και να μας υπενθυμίζει πως προτιμότεροι παραμένουν οι παραδοσιακοί, τόσο γιατί εξελίσσονται σε αγνές τροφές όσο και γιατί βλάπτουν λιγότερο το περιβάλλον αφού δεν απαιτούν λιπάσματα ή χημικά φάρμακα για την ανάπτυξή τους.
Αντίστοιχη μέριμνα χρειάζεται και όταν καλούμαστε να αποφασίσουμε ανάμεσα σε ντόπια και εισαγόμενα κρεατικά και θαλασσινά. Στην Ελλάδα, συχνά, εισαγόμενα ψάρια και θαλασσινά πωλούνται ως φρέσκα και εγχώριας προέλευσης. Ο Παναγιώτης Καλλιμάνης μας εξήγησε πρόσφατα τους λόγους για τους οποίους είναι ασφαλέστερο να επιλέξουμε ένα φρεσκοκατεψυγμένο έναντι ενός, αμφίβολης προέλευσης και επεξεργασίας, νωπού ψαριού.
Πέρα όμως από την επιλογή ποιοτικής τροφής, κύριο μέλημα κάθε πραγματικού bostanista είναι η σωστή διαχείριση των πόρων του νερού, του οποίου η σκανδαλώδης σπατάλη αποδυναμώνει τον πλανήτη μέρα με τη μέρα. Έχετε άραγε αναρωτηθεί πόσο νερό κοστίζουμε στη γη;
Χάρη στους ειδικούς περί της τέχνης του κήπου μάθαμε με ποιον τρόπο παρτέρια και μποστάνια μπορούν να ποτίζονται σχεδόν ανέξοδα, αξιοποιώντας πλήρως το νερό της βροχής.
Προς θεού, όχι γκαζόν, όπως δικαίως διατείνεται η Καλή Δοξιάδη, και μας θυμίζει πως όχι μόνο είναι αισθητικά ασύμβατο με το ελληνικό τοπίο, αλλά και πως με τη σπατάλη πολύτιμου νερού και την κατάχρηση ισχυρών χημικών που απαιτεί, βλάπτει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον.
Αντ' αυτού διαλέγουμε χόρτα και λουλούδια εξοικειωμένα με το μεσογειακό μας κλίμα και φυσικά ενταγμένα στο ξερικό σκηνικό της χώρας μας. Δεν μπορούμε λοιπόν παρά να συμφωνήσουμε απολύτως με τους Αγλαΐα Κρεμέζη και Κώστα Μωραΐτη πως επιτέλους, θέλουμε ελληνικά φυτά! Τέλος, αν κάτι μάθαμε από τις πολύτιμες συμβουλές του Συλλόγου Μεσογειακής Κηπουρικής, είναι πως οι ολάνθιστοι κήποι δεν ισοδυναμούν απαραιτήτως με σπάταλα ποτίσματα.
Το κεντρικό σύνθημα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος συμπυκνώνεται στη φράση «Think.Eat.Save» (Σκέψου-Φάε-Σώσε) και βασική της επιδίωξη είναι κάθε πολίτης να ενημερωθεί, ώστε να μειώσει το διατροφικό του αποτύπωμα στον πλανήτη.
Αυτό ακριβώς είναι και το ζητούμενο των bostanistas:
Με τις διαφορετικές μας ιστορίες να μάθουμε να σεβόμαστε τη γη και τον τόπο μας, υιοθετώντας συνήθειες οικολογικές, υγιεινές και πρωτίστως βασισμένες στη βιώσιμη ανάπτυξη.