Σάντουιτς τηγανητό: Οι γουρουνιές δεν έχουν τέλος

του Δημήτρη Μπούτου 16 Μαρτίου 2014 • Συνταγές • frico, τυρί, σάντουιτς

Ήταν να μη γίνει η αρχή - άπαξ η Καλή Δοξιάδη μίλησε για τη, βορειο-ιταλικής καταγωγής, γουρουνιά που ακούει στο όνομα frico, τα τηγάνια του σπιτιού πήραν φωτιά: έχει ήδη ακομπανιάρει κάμποσες σαλάτες και τηγανητά αυγά ενώ με λαχτάρα περιμένουμε να καλοκαιριάσει για να το χαρούμε ως συνοδευτικό σε δροσερές, ντοματένιες σούπες, γκασπάτσο ή σαλμορέχο. Εκτός αυτού, όταν η «γουρουνιά» έχει όνομα και συγκεκριμένη γεωγραφική προέλευση, κάπως απενοχοποιείται: στην ερώτηση «τι ετοιμάζεις;» δεν απαντάς πια ντροπαλά και χαμηλόφωνα «πατάτες τηγανητές με λιωμένο τυρί» μα περήφανα και με έμπειρο ύφος «frico, μία ιταλική συνταγή, δεν την ξέρεις». Στη λογική της τυρένιας αυτής νοστιμιάς το smittenkitchen επεφύλασσε μεγάλη έκπληξη, τηγανητό σάντουιτς - frico, που σημαίνει βουτυρωμένο και τηγανισμένο ψωμί, λιωμένο τυρί μέσα, τραγανή κρούστα τυριού απ' έξω, για ένα από τα πιο λαχταριστά σνακ όλων των εποχών. Δεν περιμένουμε λεπτό, ιδού τα αναγκαία:

(Οι ποσότητες αφορούν ένα σάντουιτς - αυξάνονται όσο αυξάνεται η πείνα μας)

2 φέτες ψωμί της αρεσκείας μας
2 κ.γ. βούτυρο, ανάλατο ή αλατισμένο
½ φλιτζ. χοντροτριμμένο τυρί - για το είδος του εμπιστευόμαστε τα γούστα μας

Αρχικά κόβουμε το χωμί σε φέτες, απλές αν πρόκειται για μακρόστενη φρατζόλα ή σε μεγάλες και στη συνέχεια στη μέση, αν διαθέτουμε στρογγυλό καρβέλι. Ζεσταίνουμε ένα τηγάνι σε χαμηλή ως μέτρια φωτιά - ένα βαρύ, μαντεμένιο, σαν εκείνα που συχνά αξιοποιεί η Αναστασία Λαμπρία στις ζηλευτές μακαρονάδες της, είναι ό,τι καλύτερο. Αλείφουμε με βούτυρο τις δύο φέτες του ψωμιού, αλλά μόνο από τη μία πλευρά τους, εκείνη που θα βρίσκεται στο εξωτερικό του σάντουιτς. Στην άλλη, στεγνή πλευρά της μιας φέτας, βάζουμε περίπου 2 κ.σ. τριμμένο τυρί και από πάνω τη δεύτερη φέτα, φροντίζοντας οι βουτυρωμένες όψεις να είναι οι εξωτερικές.

Μόλις το τηγάνι έχει ζεσταθεί αρκετά, ρίχνουμε στο κέντρο του μία μεγάλη κουταλιά από το τριμμένο τυρί και πάνω της τοποθετούμε το βουτυρωμένο σάντουιτς, που αφήνουμε να σιγοψηθεί μέχρι το τυρί στο εσωτερικό του να λιώσει και εκείνο του τηγανιού να κολλήσει πάνω του ενώ ροδίζει.

Προσεκτικά, με μια μεταλλική σπάτουλα, απομακρύνουμε το σάντουιτς από το τηγάνι και ρίχνουμε ξανά στο κέντρο του άλλη μια κουταλιά τριμμένου τυριού. Γυρίζοντάς το από την πλευρά που δεν έχει ψηθεί, επαναφέρουμε το σάντουιτς πάνω στη νέα στρώση τυριού και περιμένουμε να συμβεί το ίδιο και για τη δεύτερη όψη του: κριτσανιστό τυρί απ'έξω, λαχταριστά λιωμένο μέσα, «γουρουνιά» που δύσκολα της αντιστέκεσαι.

Πιέζοντας με τη σπάτουλα όσο ετοιμάζουμε το σάντουιτς, θα το βοηθήσουμε να ψηθεί ακόμα καλύτερα ενώ όλη η διαδικασία δεν θα κρατήσει πάνω από 10 λεπτά συνολικά. Αν αναζητάμε λίγη δροσιά, μια φέτα ντομάτας ή λίγη μουστάρδα ανάμεσα στις δύο φέτες είναι ό,τι πρέπει.