Η γιορτή της αυτάρκειας στο Ελληνικό
Στις 12 και 13 Απριλίου, στο πολιτιστικό κέντρο Ελληνικού, η ομάδα φυσικής καλλιέργειας “Άγρια χόρτα” σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Μανίκη διοργανώνουν μια “γιορτή αυτάρκειας” με εργαστήρια, ομιλίες, προβολές και πολλά ακόμα, πάνω στην επίτευξη της “αυτάρκειας”. Θα διεξαχθούν πρακτικά εργαστήρια παρασκευής ψωμιού, τυριού –γιαουρτιού, σαπουνιού – κηραλοιφών, φαρμακείου με βότανα, κεραμικής, καλαθοπλεκτικής και ταρατσόκηπου. Το εργαστήρι ταρατσόκηπου θα το αναλάβω εγώ και θα γίνει την Κυριακή στις 4 μ.μ. - θα χαρώ πολύ να σας δω και να συζητήσουμε τις απορίες σας! Αμέσως μετά θα μοιραστούν φυτά και αρχίσει διάλογος, καθώς και προτάσεις δικτύωσης. Για το γεύμα, οι διοργανωτές προσκαλούν να φέρετε τα δικά σας σκεύη για το σερβίρισμα του φαγητού, σεβόμενοι την οικολογική ισορροπία με λιγότερα απορρίμματα.
Τα παρακάτω είναι λίγα λόγια για τη γιορτή, από τον δάσκαλο φυσικής καλλιέργειας Παναγιώτη Μανίκη:
«Λένε πως η παγκόσμια οικονομική κρίση επιδεινώνεται και πως πολλές χώρες κινδυνεύουν να καταρρεύσουν οικονομικά, να πτωχεύσουν. Όμως, αυτές που ουσιαστικά έχουν πτωχεύσει, είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Χτίσαμε ένα πολιτισμό που αποθέωσε το χρήμα και έβαλε σαν όραμα τη συσσώρευση υλικών αγαθών. Παρόλα αυτά οι άνθρωποι δεν έγιναν πιο ευτυχισμένοι ούτε οι ανθρώπινες σχέσεις πιο αρμονικές. Πόλεμοι, βία, τρομοκρατία, πείνα, λιμοί, ταλανίζουν την ανθρωπότητα σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό. Λέξεις όπως πρόοδος και ανάπτυξη, στο όνομα των οποίων καταστρέψαμε τη φύση, αποδεικνύονται χωρίς νόημα μιας και δεν συνδέονται με την ανθρώπινη χαρά και ευτυχία.
Ήρθε η ώρα να κατανοήσουμε πως ο καθένας από εμάς είναι υπεύθυνος γι’ αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία και ότι αν αλλάξουμε εμείς θα αλλάξει και η κοινωνία. Ήρθε η ώρα να κατανοήσουμε πως ο αληθινός πλούτος δεν είναι τα αποθέματα χρυσού στην τράπεζα, οι καταθέσεις, τα υλικά αγαθά, αλλά ο πλούτος της φύσης, ο πλούτος των ανθρώπινων σχέσεων, των σχέσεων με όλα τα πλάσματα της φύσης.
Η παγκόσμια, λοιπόν, οικονομική κρίση αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για να αλλάξουμε τρόπο ζωής και να κτίσουμε ένα καινούργιο πολιτισμό, τον φυσικό πολιτισμό όπου κάθε τι που θα κάνει ο άνθρωπος θα είναι στην υπηρεσία της φύσης, άρα και κατ’ επέκταση και της ανθρωπότητας. Ήρθε η ώρα να κτίσουμε μικρές αυτάρκεις τοπικές κοινωνίες όπου οι άνθρωποι θα ζουν με την συντροφικότητα, με μοίρασμα, κάνοντας πράγματα που αγαπάνε και δίνουν χαρά στην ζωή τους. Η αυτάρκεια σε διατροφικό επίπεδο, σε επίπεδο υγείας, ας είναι το όραμα των μικρών αυτών κοινωνιών.
Η γιορτή της αυτάρκειας δεν φιλοδοξεί να είναι απλά μια γιορτή. Φιλοδοξεί να δώσει ψήγματα πρακτικών γνώσεων σε αυτούς που θέλουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι της επιστροφής στη Φύση, να βάλει πρακτικές προτάσεις για δράσεις μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα που ζούμε".