Σταμναγκάθι τσάμπα!
Πρόσφατα βρεθήκαμε σε μια συζήτηση όπου κάποιος συνάδελφος αναρωτήθηκε μήπως είναι προκλητικό να γράφουμε στο bostanistas άρθρα σχετικά με ακριβά προϊόντα, όπως τα μανιτάρια μορχέλες. «Να σε πάω στο βουνό να μαζέψουμε όσα θέλεις. Τσάμπα είναι άμα πας να τα μαζέψεις!» είπε ο Ηλίας Μαμαλάκης.
Μου θύμισε την ιστορία με το σταμναγκάθι. Πρόκειται για εκείνο το πανάκριβο χορταρικό που η τιμή του σε αποθαρρύνει από το να το αγοράσεις: 8, 10 ίσως και 12 ευρώ το κιλό. Πέρα από κάθε λογική.
Πριν από λίγο καιρό, λοιπόν, είχαμε πάει με τον Νίκο σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο της Θεσσαλονίκης. Ο Νίκος ασχολείται με τη γη και ξέρει και να μαζεύει χόρτα. Περπατούσαμε και μου έδειχνε τι φυτρώνει: αυτό είναι ραδίκι, αυτά είναι ζοχοί, αυτό είναι σταμναγκάθι. Κι αυτό είναι σταμναγκάθι κι εκείνο είναι σταμναγκάθι και το άλλο σταμναγκάθι και παραπέρα πάλι σταμναγκάθι.
Παντού σταμναγκάθια! Φανταζόμουν ότι πρόκειται για κανένα σπάνιο φυτό, δυσεύρετο και με μοναδικές ιδιότητες και γι' αυτό το λόγο είναι τόσο ακριβό. Ρώτησα τον Νίκο σχετικά. «Ναι, φυτρώνει παντού. Δοκίμασε όμως να το μαζέψεις!» μου είπε. Δοκίμασα. Ήταν γεμάτο αγκάθια που τσιμπάνε.
«Γι' αυτό είναι τόσο ακριβό. Θέλει γάντια κι είναι μπελάς το μάζεμά του», μου είπε.
Έτσι είναι λοιπόν. Ορισμένα πράγματα υπάρχουν σε αφθονία στη φύση. Εάν υπάρχει και αφθονία χρόνου, μπορούν να γίνουν δικά μας δωρεάν.
Μυρωδάτα χόρτα του βουνού