Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Είχα γράψει πρόσφατα σχετικά με τις εναλλακτικές «γλάστρες» μου και το mobile μποστανάκι που έφτιαξα μέσα σε μια πλαστική τσάντα για την ανακύκλωση. Έριξα ατάκτως τα μικρά φυτά από ντομάτες και ντοματοπιπεριές που πήρα από το Πελίτι μαζί με τους βολβούς από τα κρεμμυδάκια που μου έδωσε ο κηπουρός στο πρόσφατο TedX, χαλιναγώγησα την τάση μου να ποτίζω καθημερινά, άφησα την μποστανο-τσάντα να λιάζεται, αλλά όχι υπερβολικά, και περίμενα.

Τις πρώτες μέρες ήμουν λίγο απογοητευμένη. Αν εξαιρέσουμε τα κρεμμυδάκια που μου φαίνεται ότι διπλασιάζονταν ώρα με την ώρα, τα υπόλοιπα φυτά μου έμοιαζαν λίγο μικρόσωμα. Μέχρι που, εδώ και μια βδομάδα, άρχισαν ξαφνικά να ρίχνουν μπόι και να παχαίνουν. Κάθε πρωί είναι μεγαλύτερα απ’ ό,τι τα άφησα το προηγούμενο βράδυ, το μεσημέρι είναι καταχαρούμενα απ’ την ηλιοθεραπεία και, μέχρι να φτάσει το βράδυ να ξεκουραστούν, δείχνουν ακόμη πιο θεριά!

Είναι προφανές ότι δεν τα φύτεψα στην τσάντα της ανακύκλωσης για να πάρω παραγωγή και να τρώω ντομάτες από το μπαλκόνι. Άσε δε που το κρεμμυδάκι δεν το αγγίζω... Φαγώσιμα μυρωδικά έχω πάντα σε μικρές γλαστρούλες: ρίγανη, δεντρολίβανο, βασιλικό, μαϊντανό και άνηθο για τις σάλτσες και τις σαλάτες. Με την μποστανοτσάντα, ωστόσο, αφενός κάνω ένα πείραμα για να διαπιστώσω εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις ώστε του χρόνου να μπορέσω να κάνω κάτι μεγαλύτερο, αφετέρου μου αρέσει η ιδέα του να μεγαλώνουν λαχανικά στο μπαλκόνι. Έτσι, για την ιδέα.

Σαν έναν φίλο που, κάποτε, απελευθερώθηκε από την πιεστική δουλειά του κι αγόρασε ένα καλάμι ψαρέματος, Φεβρουάριο μήνα. Δεν το χρησιμοποίησε ποτέ, έτσι κι αλλιώς δεν ψάρευε. Το είχε όμως και το καμάρωνε, σαν τη χειροπιαστή απόδειξη του ονείρου του. Ή σαν μια διαφήμιση αυτοκινήτου που προωθούσε τη σχάρα ποδηλάτου που διέθετε στον στάνταρ εξοπλισμό. Στην πραγματικότητα η διαφήμιση δεν «πουλούσε» τη σχάρα ποδηλάτου: καλλιεργούσε το όνειρο του καταναλωτή να κάνει εκδρομές κουβαλώντας το ποδήλατο στη σχάρα του αυτοκινήτου. Άσχετα εάν ποτέ δεν το κάνει.

Κάπως έτσι είναι τα όνειρα: παίρνουν ζωή με μια σχάρα ποδηλάτου, ένα καλάμι ψαρέματος, ένα μικρομποστανάκι σε μια πλαστική τσάντα ανακύκλωσης…