Μολόχα: απ' τα σαλόνια στα αλώνια!
Στα αρχαία χρόνια η μολόχα δεν έλειπε από κανέναν κήπο, όπου καλλιεργούνταν μαζί με όλα τα υπόλοιπα λαχανικά! Η συμμετοχή της στις βραστές σαλάτες ήταν απαραίτητη, από τα συμπόσια των πλουσίων έως τα ταπεινά γεύματα των γεωργών.
Ως βασικό της προσόν θεωρούσαν το ότι σταματούσε την πείνα. Άλλη κύρια χρήση της ήταν η φαρμακευτική. Ήταν από τα κατ'εξοχήν αναλγητικά βότανα του αρχαίου κόσμου.
Ακόμη και σήμερα, όμως, όταν μας τσιμπήσει μια τσουκνίδα, το ευκολότερο «φάρμακο» είναι να τρίψουμε το σημείο με φύλλα μολόχας.
Σήμερα είναι μια άγνωστη, ένα ζιζάνιο που φυτρώνει παντού. Άντε να σχολιάσουμε τα όμορφα ροζ-μωβ λουλούδια της ή να θυμηθούν οι παλιοί ότι, όταν ήταν παιδιά, έτρωγαν τους καρπούς της
(το γνωστό ψωμάκι).
Κάθε χρόνο αυτή την εποχή μαζεύω όσο περισσότερα λουλούδια μπορώ και τα αποξηραίνω (στον ίσκιο) για τον χειμώνα. Είναι το καλύτερο φάρμακο για τον πονόλαιμο και σε συνδυασμό με φασκόμηλο ή τσάι του βουνού για τη γρίπη. Την παίρνω από τα αλώνια και την ξαναβάζω εκεί που ανήκει! Κάντε το και εσείς!