Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Έπεσα πάνω σ’ αυτή τη συνταγή, ούτε κι εγώ θυμάμαι πότε, βλέποντας ένα επεισόδιο του σόου του σούπερ - σταρ Αμερικανού Emeril Lagasse. Ο σεφ με τις καναδο-πορτογαλικές καταβολές μαγείρευε χοροπηδώντας, κουνούσε τα χέρια του σαν διευθυντής ορχήστρας, φώναζε «μπαμ» κάθε φορά που έριχνε αλάτι ή μυρωδικά στο μπολ με τα υλικά του σαν να έπαιζε ντραμς - ντράμερ ήταν άλλωστε στα νιάτα του. Διέκοπτε τις συνταγές του για να ακουστεί η τζαζ μπάντα που βρισκόταν στο στούντιο, μιλούσε ακατάπαυστα για τη δική του κρεόλικη κουζίνα - ήταν ένα σόου πραγματικά, η χαρά της ζωής.

Με έμπνευση από την κουζίνα της Νέας Ορλεάνης ο σεφ έφτιαξε σε χρόνο μηδέν τις πιο απλές, τις πιο γρήγορες, τις πιο νόστιμες γαρίδες που μπορείς να φανταστείς.
Τις φτιάχνω από τότε σταθερά κάθε φορά που βρίσκω στην αγορά ωραίες, μεγάλες γαρίδες.
Τις ετοιμάζω το πρωί (ένα τεταρτάκι μου παίρνει όλο κι όλο), τις αφήνω στο ψυγείο να νοστιμέψουν και τις ψήνω σε πέντε λεπτά το βράδυ.

Οι αρωματικές γαρίδες του Lagasse

Καθαρίζω τις γαρίδες αφήνοντας όμως το κεφάλι και την ουρά για την ομορφιά. Με ένα κοφτερό μαχαιράκι χαράζω τη ράχη της γαρίδας για να αφαιρέσω το εντεράκι. Τις ταχτοποιώ σε ένα γυάλινο δοχείο με καπάκι που κλείνει καλά.

Ετοιμάζω τη μαρινάδα τους: σε ένα μπολ ανακατεύω τον χυμό του λεμονιού με το λάδι, τα ψιλοκομμένα μυρωδικά, το σκόρδο και λίγο αλατοπίπερο. Περιχύνω τις γαρίδες, κλείνω το δοχείο με το καπάκι του και το κουνάω για να πάει παντού η μαρινάδα. Τις φυλάω στο ψυγείο μέχρι την ώρα που θα τις μαγειρέψω, το λιγότερο ένα τετράωρο - συνήθως τις ετοιμάζω το πρωί και τις ψήνω το βράδυ. Ενδιάμεσα φροντίζω να ταρακουνάω πότε - πότε το δοχείο.

Όταν έρθει η ώρα του φαγητού, ζεσταίνω πολύ καλά ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι και βάζω τις γαρίδες να ψηθούν (χωρίς τη μαρινάδα). Τις αφήνω δυο-τρία λεπτά, τις γυρίζω κι τις αφήνω άλλο τόσο. Όταν είναι έτοιμες τις βγάζω σε μια πιατέλα και ρίχνω στο καυτό τηγάνι την μαρινάδα, την αφήνω ένα - δυο λεπτά και μόλις αρχίσει να βράζει περιχύνω τις γαρίδες.

Τέλειες ως πρώτο πιάτο, ιδανικές ως κυρίως με ένα μπασμάτι. Σε κάθε περίπτωση μη ξεχάσετε να φέρετε στο τραπέζι ωραίο χωριάτικο ψωμί: η σάλτσα δεν παίζεται!