Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όποτε μιλώ ή γράφω κάτι για σύκα χαίρομαι με την ανταπόκριση. Όχι τόσο επειδή μεταδίδω το πάθος μου γι' αυτά, αλλά επειδή τελικά στη συνείδηση των περισσότερων τα σύκα είναι κάτι πολύ σημαντικότερο από απλά «φρούτα». Είναι δώρα της φύσης.

Έτσι και τώρα, μετά το πρόσφατο άρθρο «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του σύκου» δέχτηκα ένα σωρό πληροφορίες και παρατηρήσεις, όλες με απέραντη αγάπη και σεβασμό στο ιδιαίτερο αυτό δώρο. 

Η λατρεία του σύκου δεν είναι κάτι σύγχρονο. Η αρχαία Αθήνα τα προστάτευε, σε σημείο να υπάρχουν ένα σωρό θεωρίες για την προέλευση της λέξης «συκοφάντης»: ήταν αυτός που γυρνούσε στους αγρούς, παρατηρούσε εάν ωρίμασαν και το φανέρωνε στους Αθηναίους ή αυτός που φανέρωνε όσους έκαναν εξαγωγή από την Αττική σύκα σε μια περίοδο που αυτό απαγορευόταν ή αυτοί που αποκάλυπταν όσους έκρυβαν σύκα στα ρούχα τους; Ο Νίκος Σαραντάκος στο blog του έχει ένα υπέροχο άρθρο σχετικά. Διαλέγετε  εκδοχή.

Πάμε τώρα στο σήμερα και στις δυνατότητες της σύγχρονης Ελλάδας να μπει δυναμικά στην παραγωγή του σύκου (κάτι που συμβαίνει σε πολύ μικρή κλίμακα) και στην παγκόσμια αγορά του φρούτου. Δεν είναι παιχνιδάκι, είναι μια πολύ σοβαρή δουλειά η οποία μπορεί να αποδώσει εάν αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα. Είπαμε, το σύκο που μαζεύουμε από τη συκιά του πατρικού στο χωριό ή από τις συκιές στον αγροτικό δρόμο δεν είναι κατάλληλο για προώθηση σε μια αγορά που έχει συνηθίσει στα ομοιόμορφα, χωρίς στίγματα, δυνατά και προσεγμένα ιταλικά ή ισπανικά σύκα.

Ας δούμε τα πρακτικά της παραγωγής:

• Οι συκιές αποδίδουν 3-4 χρόνια μετά το φύτεμά τους. Οι ποικιλίες που θα φυτευτούν πρέπει να έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά στα οποία έχουν συνηθίσει οι αγορές που θέλουμε να κατακτήσουμε.
• Είναι σημαντικό να μπουν διαφορετικές ποικιλίες, ώστε να επιτευχθεί τριμηνιαία σοδειά.
• Τα δένδρα μεγαλώνουν γρήγορα, διακλαδώνονται και κλαδεύονται εύκολα.
• Απαιτούνται μικρές εφαρμογές φυτοφάρμακων, καθώς οι εχθροί της είναι λίγοι και αναγνωρίσιμοι. Η φυτοπροστασία είναι εύκολη κι οι απαιτήσεις των δένδρων σε νερό, στα χρόνια μέχρι να να αποδώσουν καρπούς, μικρές. Στη συνέχεια, ανάλογα με την ποικιλία, ίσως και να μη χρειάζεται πότισμα.
• Το προσωπικό πρέπει να είναι πολύ καλά επιλεγμένο και να μπορεί να συκοφαντεί - με την έννοια του να επιτηρεί. Δηλαδή, μαζεύοντας τα σύκα, ο «συκοφάντης» πρέπει να παρατηρεί από πού θα κόψει την επόμενη ημέρα.
• Είναι πολύ σημαντική η συλλογή των σύκων: πρέπει να είναι σε ολόσωστο στάδιο ωριμότητας. Οι καλύτερες ώρες είναι αργά το απόγευμα και τις πρώτες πρωινές ώρες.

Άντε καλά, τα μαζέψαμε τα σύκα. Και τώρα; Το προϊόν είναι πολύ ευαίσθητο, πρέπει να διοχετεύεται αμέσως στην αγορά. Το μυστικό είναι αυτό: η ταχύτατη διοχέτευσή του. Εδώ μπαίνει στη μέση το μάρκετινγκ. Το ελληνικό σύκο πρέπει να προωθηθεί ως ένα ξεχωριστό, υπερποιοτικό και πολυτελές προϊόν, όπως και μπορεί να είναι, άλλωστε.

Άνθρωποι της αγοράς εκτιμούν ότι τα περιθώρια για εξαγωγές ελληνικών σύκων είναι τε-ρά-στι-α!
Τα ευλογημένα αυτά φρούτα λατρεύονται στη δυτική Ευρώπη και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Μάλιστα, φίλος διηγείται ότι (προ ευρώ) υπήρχαν κάποια εξαιρετικά σύκα που κόστιζαν στη Γερμανία ένα μάρκο - μισό ευρώ. Ένα μάρκο το ένα σύκο, εννοούμε... Η Κροατία έχει αντιληφθεί τα περιθώρια ανάπτυξης της ευρωπαϊκής αγοράς, δημιούργησε πολύ καλά δομημένες επιχειρήσεις κι ετοιμάζεται για δυναμική είσοδο. Γιατί όχι και το εξαιρετικής ποιότητας ελληνικό σύκο; Έτσι κι αλλιώς, μιλάμε για μια αγορά 500.000.000 ανθρώπων.

Η απόδοση υπολογίζεται σε έναν τόνο προϊόντος ανά στρέμμα και το κιλό πωλείται περίπου στα 2 ευρώ. Όσο για τα βιολογικά, που σπανίζουν πολύ στην αγορά, υπολογίστε τουλάχιστον διπλάσια τιμή.