Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Μπράβο Άλκη, χάρηκα πολύ που διάβασα ότι ανανέωσες και λειτουργείς τον κήπο στο πατρικό σου σπίτι και ακόμα περισσότερο για την προσπάθεια σου να καλλιεργήσεις τρόφιμα μέσα στην πόλη! Πήρα ελπίδα διαβάζοντας ότι ακολουθείς τον φυσικό τρόπο καλλιέργειας, πράγμα που σημαίνει ότι όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν τη σημασία του για το περιβάλλον και την υγεία μας.

Η φυσική καλλιέργεια, όταν δουλευτεί σωστά, δεν απαιτεί λίπανση ή ενίσχυση, διότι το χώμα έχει τους φυσικούς μηχανισμούς ώστε να τρέφεται καλά. Για να είναι υγιές το χώμα, χωρίς έλλειψη από ιχνοστοιχεία, είναι απαραίτητο να καλλιεργούμε συγκεκριμένα φυτά ανάμεσα από τα λαχανικά μας ή πριν από την καλλιέργεια των λαχανικών, που θα λειτουργήσουν ως χλωρή λίπανση. Όταν τελειώσει ο κύκλος τους, θα πέσουν στο χώμα προσφέροντας τροφή στους μικροοργανισμούς του εδάφους, ενισχύοντας έτσι το χώμα ώστε να μπορεί να υποστηρίξει την καλλιέργεια των λαχανικών μας.

Μια πλούσια ποικιλία από ωφέλιμα φυτά θα καλύψει ένα αντιστοίχως πλούσιο φάσμα από ωφέλιμα ιχνοστοιχεία. Ιδιαίτερα ωφέλιμα φυτά θεωρούνται το τριφύλλι, το σινάπι, η τσουκνίδα, το πολυκόμπι, τα λούπινα, ο βίκος, ο κατιφές, η καλέντουλα, ο απήγανος κ.ά. Ακόμα πιο αποτελεσματικά θα λειτουργήσουν τα φυτά της οικογένειας των ψυχανθών (όσπρια), καθώς στις ρίζες των συγκεκριμένων φυτών συμβιώνουν βακτήρια που έχουν την ιδιότητα να αποδεσμεύουν άζωτο στο έδαφος, που είναι η κύρια τροφή όλων των φυτών. Τα βακτήρια αυτά είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα για την καλή υγεία των φυτών και μεταναστεύουν στις ρίζες των υπόλοιπων φυτών όταν τελειώσει ο κύκλος τους. Γι' αυτό τον λόγο τα ψυχανθή και τα εδαφοβελτιωτικά γενικότερα καλλιεργούνται πριν από τη βασική μας καλλιέργεια, ώστε να είναι εμπλουτισμένο το έδαφος με τα ωφέλιμα βακτήρια και το άζωτο όταν θα σπείρουμε τα λαχανικά μας.

Αντιλαμβάνομαι όμως ότι ο χώρος ενός σπιτιού δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μια οικογένειας με ευκολία, ειδικά όταν πρέπει να θυσιάσουμε χώρο για φυτά που θα υποστηρίξουν τα λαχανικά μας. Επομένως μια βολική λύση για μικρούς κήπους είναι η ενίσχυση με φυσικό υγρό λίπασμα. Αντί να καλλιεργούμε ωφέλιμα φυτά, μπορούμε εύκολα να τα συλλέξουμε από κάποιο πάρκο και να τα απλώσουμε στο χώμα μας ως εδαφοκάλυψη και τροφή στους μικροοργανισμούς του εδάφους.

Επίσης μπορούμε να φτιάξουμε ή να αγοράσουμε κομπόστ, το όποιο θα απλώνουμε πάνω από το έδαφος μετά από κάθε σοδειά. Όσον αφορά τα κουνουπίδια και τα υπόλοιπα φυτά αυτής της οικογένειας, όπως το λάχανο και το μπρόκολο, όπως σωστά αναφέρεις, θέλουν κρύο για να ευδοκιμήσουν. Όμως αυτά τα φυτά έχουν σχετικά αργή ανάπτυξη στο αρχικό τους στάδιο. Αν λοιπόν θέλουμε να αναπτυχθούν σωστά και να τα απολαύσουμε, πρέπει αρχικά να φυτευτούν σε δροσερό και σκιερό σημείο, ώστε όταν έρθει το φθινόπωρο, να τα μεταφέρουμε πια στο μποστάνι μας για πρώιμα και να σπείρουμε άλλα τότε, κατευθείαν, στο μποστάνι για όψιμα. Το ίδιο ισχύει και για τις ντομάτες, τις πιπεριές και τις μελιτζάνες, που τις ξεκινάμε πρόωρα σε θερμοκήπιο νωρίτερα, για να τις γευτούμε το καλοκαίρι.

Όπως αναφέραμε προηγουμένως όμως, αυτό θα ήταν προκλητικό για ένα αστικό σπίτι, επομένως η λύση είναι να αγοράζεις σπορόφυτα ή να βρίσκεις από φίλους που τους περισσεύουν, όταν αρχίζει η καλλιεργητική περίοδος για τα αναφερόμενα, και παράλληλα να ξεκινάς από σπόρο τότε ώστε να μην αντιμετωπίζεις δυσκολίες και να έχεις συνεχόμενα καρπό. Εγώ δεν θα εστίαζα στην απογοήτευση των καρπουζιών και των πεπονιών, αλλά αντίθετα στη επιτυχία της καλλιέργειας έστω και μια κάπαρης, καθώς θεωρείται από τα δυσκολότερα φυτά και αξίζει πολλά συγχαρητήρια. Αλλά γενικά τα καρπούζια, τα πεπόνια, τα κολοκύθια και τα αγγούρια (ειδικά τα δύο τελευταία) είναι αρκετά σημαντικό να τα ξεκινήσουμε αρκετά νωρίς ώστε να έχουν αναπτυχθεί και καρποφορήσει πριν ακόμα αρχίσουν οι καύσωνες (παραδοσιακά τα έσπερναν την ημέρα των Αγίων Σαράντα, στις 9 Μαρτίου).

Θα σου πρότεινα να καλλιεργήσεις μεγαλύτερο πλήθος από πιπεριές, σε σχέση με τις μελιτζάνες και τις ντομάτες, γιατί όπως αντιλήφθηκες είναι λιγότερο παραγωγικές. Σημασία δεν έχει το μέγεθος αλλά η ποιότητα και συνήθως τα μικρότερα παράγουν περισσότερα, αλλά την έλλειψη μεγέθους μπορούμε να την καλύψουμε με μεγαλύτερη ποσότητα. Η αλήθεια είναι ότι η ντομάτα και το αγγούρι δεν πολυσυμπαθιούνται αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις ανάμεσα στις ποικιλίες. Μπορείς να βρεις λίστες συγκαλλιέργειας, που αναφέρουν ποια φυτά έχουν αρμονική καλλιέργεια μεταξύ τους χωρίς ανταγωνισμό. Αλλά θα σου πρότεινα να προτιμήσεις το αρμένικο αντζούρι ή το αντίστοιχο κρητικό κλωσάκι, που είναι πιο ανθεκτικά στο κλίμα μας και δεν ανταγωνίζονται τη ντομάτα τόσο. Για της αμυγδαλιές και τα άλλα δέντρα σε συμβουλεύω να τα ξεκινήσεις από σπόρο, καθώς δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αλλά θα είναι και πιο συνηθισμένα στο κλίμα σου ώστε να μην πάθουν σοκ και να μη λυπηθείς τα λεφτά σου, αν δεν τα καταφέρουν.

Σου εύχομαι καλή επιτυχία στην κατασκευή του θερμοκηπίου και των χειμερινών καλλιεργειών! Ό,τι θες, εδώ είμαι, πρόθυμος και στη διάθεσή σου.