Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Κι όμως, Άλκη μας. Να που ξέρεις έναν Aθηναίο που «έφαγε από το καρπούζι του». Και από τα πεπόνια του. Τα δύο προηγούμενα καλοκαίρια είχαν όλα ξεραθεί, όπως και τα δικά σου, αλλά δεν εγκαταλείψαμε τις προσπάθειες και να που φέτος φάγαμε και πεπόνια και καρπούζι απο την ταράτσα μας.

Τα πεπονάκια μας έφτασαν σε κανονικό μέγεθος κι ήταν αρωματικότατα, ζουμερά και με πραγματική γεύση. Το μόνο που τους έλειπε ήταν η γλύκα - αλλά μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Τα δύο πρώτα έχουν ήδη φαγωθεί και το τρίτο προορίζεται για σορμπέ.

Το καρπουζάκι μας ήταν το μπόνους-έκπληξη. Εμφανίστηκε πριν τα πεπόνια και μόλις εκείνα πήραν τα πάνω τους το καρπούζι σταμάτησε να μεγαλώνει και το ξεγράψαμε. Δεν το κόψαμε, όμως. Το αφήσαμε στη θέση του μέχρι προχθές και μόλις το πιάσαμε καταλάβαμε πως ήταν έτοιμο για μαχαίρι.

Αν και μπονζάϊ ως προς το μέγεθος ήταν κι αυτό αρωματικότατο, ζουμερότατο και με θαυμάσια γεύση. Γλυκό δεν ήταν αλλά θα φτάσουμε κι εκεί - μετά την σχετική έρευνα. Κι αν δεν το είχαμε εξαφανίσει επί τόπου θα μπορούσαμε να το κάνουμε μία ωραία σαλάτα, όπως αυτή που προτείνει το pandespani.

Οι bostanistas δεν εγκαταλείπουμε, Άλκη μας. Βάζω δε στοίχημα ότι σε δυο-τρία χρόνια τον κήπο σου θα τον ζηλεύει και ο Άντυ.