Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Σ’ ένα σημείο κέντρο-απόκεντρο, απέναντι ακριβώς από το Καυταντζόγλειο Στάδιο, έχει δημιουργηθεί ένας αμπελώνας δυο στρεμμάτων. Εκεί βρισκόταν ένα μηχανοστάσιο του δήμου Θεσσαλονίκης, που κάποια στιγμή μετακόμισε και το σημείο αφέθηκε ως αλάνα. Χάλι μαύρο. Η απόφαση της αντιδημαρχίας Ποιότητας Ζωής ήταν να μετατραπεί σε χώρο πρασίνου. Ο αντιδήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας γνώριζε την πρόθεση του Βαγγέλη Γεροβασιλείου να αναλάβει τη συντήρηση ενός πάρκου της πόλης. Αυτό μεταφέρθηκε και στον δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη. «Και γιατί δεν κάνουμε έναν αστικό αμπελώνα όπως έχουν στο Παρίσι;» πρότεινε ο Μπουτάρης. Κι έτσι έγινε και η παλιά αλάνα μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη εστία πρασίνου, χαρά Θεού.

Πλέον η έκταση στα βόρεια έχει γκαζόν και 5 εντελώς άσχετους με το σαλονικιώτικο τοπίο φοίνικες, απομεινάρι του μηχανοστασίου, αλλά ας μην το κάνουμε ζήτημα προς το παρόν, ενώ εκείνη στα νότια είναι ο αμπελώνας. Η «τρόικα του αμπελώνα» αποτελείται από τον κύριο Γεροβασιλείου, τη διεύθυνση πρασίνου του δήμου Θεσσαλονίκης, την αντιδημαρχία Ποιότητας Ζωής και το Εργαστήριο Αμπελουργίας του Α.Π.Θ. Έχουν φυτευτεί 480 φυτά με ελληνικές οινοποιήσιμες ποικιλίες. Ρομπόλα και μαλαγουζιά (λευκές), αγιωργίτικο και ξινόμαυρο (ερυθρές).

Ο κύριος Γεροβασιλείου στέκεται ιδιαίτερα στην επισκεψιμότητα του αμπελώνα και στον εκπαιδευτικό ρόλο του, κυρίως για τους φοιτητές της παρακείμενης Γεωπονικής Σχολής. «Έχουμε αφήσει διαδρόμους, ώστε να μπορούν να γίνονται ξεναγήσεις, ενώ στο μέλλον σκοπεύουμε να βάλουμε και παγκάκια. Δημιουργήθηκε ένας όμορφος χώρος πρασίνου, όπου παιδιά από τα σχολεία μπορούν να εξοικειώνονται με το αμπέλι και την οικολογία, κάτι που η χώρα μας έχει ανάγκη. Οι φοιτητές μπορούν να εξασκούνται στην αμπελουργία ενώ από αισθητικής πλευράς τα οφέλη είναι προφανή».

Μετά από περίπου 3 χρόνια αναμένεται να έρθει η πρώτη παραγωγή. «Το πολύ 600 φιάλες ανά έτος.» Είναι σημαντικό, όμως, το πώς θα διακινηθούν αυτές οι φιάλες. «Το σχέδιο είναι να βγαίνουν σε πλειστηριασμό και τα χρήματα να διατίθενται, μέσω του δήμου Θεσσαλονίκης, σε ιδρύματα. Και, ξέρετε, η τιμή σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχει καμιά σχέση με την αξία του κρασιού. Στο Παρίσι, όταν γίνονται τέτοιοι πλειστηριασμοί, τα ποσά είναι πολύ μεγάλα. Η Louis Vuitton έχει δώσει 6.000 ευρώ για μια φιάλη. Αυτό μπορεί να λειτουργεί ως άμιλλα μεταξύ των εταιριών, που έχουν την ευκαιρία να δείξουν ότι βοηθούν ενεργά».

Την περασμένη Κυριακή οργανώθηκε μια δράση με εθελοντές για τον καθαρισμό του αμπελώνα. «Αυτό θα γίνεται κάποιες φορές το χρόνο. Είναι σημαντικό για τον κόσμο να το νιώθει δικό του. Η γειτονιά το αγκάλιασε στην πορεία, καθώς στην αρχή το είχε δει με πολύ σκεπτικισμό. Μας έλεγαν “τσάμπα το κάνετε, δε θα περπατήσει”. Τώρα, όμως, όποτε μας βλέπουν να εργαζόμαστε εκεί μας προσεγγίζουν με μεγάλο ενδιαφέρον. Πιστεύω ότι όταν ο Έλληνας δει κάτι περιποιημένο, το αγαπά πολύ».

Ίσως να παρακινηθούν, έτσι, και άλλοι δήμαρχοι. Όπως λέει ο κύριος Γεροβασιλείου, «δεν μπορώ να φανταστώ μια Νάουσα ή μια Νεμέα, περιοχές με παράδοση στο κρασί, να μην κάνουν κάτι αντίστοιχο…»