Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ναι, κάνει ζέστη, ακόμη και το βραδάκι, αλλά κοίτα πόσο όλα έχουν αλλάξει: το φως έχει μαλακώσει κι οι σκιές είναι διαφορετικές. Ούτε τζιτζίκια ακούγονται καλά καλά. Μπορεί να κολυμπάς αλλά η Φολέγανδρος είναι έρημη. Τα σχολεία άρχισαν και σουρουπώνει νωρίς. Αλλάζει και το φαγητό. Ακόμη κι εγώ που δεν διαννοούμαι άλλα γεμιστά πάρεξ του συνδυασμού ρύζι-κρεμμύδι-σταφίδες-κουκουνάρι-βασιλικός, τώρα αφήνω τα αρώματα της δροσιάς και πάω προς τα ενδότερα. Θα φτιάξω αυτά τα γεμιστά κολοκύθια που δεν τρώγονται κρύα, ούτε καν χλιαρά – ζεστά πρέπει να 'ναι.

Γεμιστά με κιμά, πιπεριά και κατίκι

Ζεσταίνω το λάδι σε ένα βαθύ τηγάνι, ξανθίζω το κρεμμύδι, προσθέτω και την πιπεριά και μόλις μαραθεί κι αυτή ρίχνω το σκόρδο και μετά από 1-2 λεπτά τον κιμά. Με ένα ξύλινο κουτάλι τον ανακατεύω καλά και σπάω τα σβολάκια που θα προκύψουν. Μόλις πιει το πολύ νερό, και πάρει για τα καλά χρώμα, σβήνω με το κρασί. Αφήνω 3-4 λεπτά και ρίχνω την ντομάτα. Αλάτι και πιπέρι. Ανακάτεμα, χαμήλωμα της φωτιάς και αφήνω ένα 20λεπτο περίπου. Δεν πρέπει να ‘ναι πολύ ζουμερός αλλά ούτε και στεγνός. Στο τέλος, προτού σβήσω τη φωτιά, ρίχνω τον ψιλοκομμένο βασιλικό (νωρίτερα, το άρωμά του θα χαθεί).

Ο φούρνος να ανάψει στο 170.

Πλένω και αδειάζω τα κολοκυθάκια από την ψύχα τους (δεν την πετάω, τριμμένα σε ομελέτα – είναι η χαρά της δίαιτας!).  Δεν τα αφήνω ολόκληρα αν είναι πολύ μακριά, τα κόβω στη μέση. Κι έπειτα τα στήνω όρθια σε ένα λαδωμένο ταψάκι – κεραμικό. Οπωσδήποτε βέβαια να έχουν ανοιχτή πλευρά (και) προς τα πάνω.

Μόλις η γέμιση είναι κάπως χλιαρή, την ανακατεύω με το μισό κατίκι. Κι έπειτα γεμίζω τα κολοκύθια.
Τα ψήνω για 20 λεπτά κι έπειτα τα στεφανώνω με μια κουταλίτσα κατίκι και τα πασπαλίζω με λίγη παρμεζάνα. Ξαναφουρνίζω για ένα 10λεπτο ακόμη να πάρουν δελεαστικό χρώμα και το κολοκύθι να τρυπιέται με άνεση.

[Φωτογραφία και παραλλαγή συνταγής kalynskitchen.com]