Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αυτές τις μέρες φυσούσε αεράκι από τα δυτικά στο σπίτι μας και οι μυρωδιές που έβγαιναν από την κουζίνα παρέπεμπαν στην απέναντι όχθη της Αδριατικής. Φιλοξενούσαμε την Ιταλίδα φίλη Ίντα, που ήρθε εδώ κατ’ ευθείαν από το εξοχικό σε λουτρόπολη του Abruzzo, πατρίδα της μητέρας της, φέρνοντας μαζί της διηγήσεις και γεύσεις από οικογενειακή συγκέντρωση τριών γενεών με αδέλφια, παιδιά και εγγόνια, τραπέζια που στρώνονταν για 25 και τσιμπούσια στο κτήμα όπου η οικογένεια παράγει εκλεκτό λάδι και κρασί.

Από τις γαστρονομικές διηγήσεις, μία μου καρφώθηκε στο νου, η πιο απλή: το κολατσιό των παιδιών μετά το μπάνιο, έτσι όπως γινόταν από τότε που η Ίντα και τα αδέλφια της ήσαν μικρά: πιτάκια που μοσχοβολούσαν μαγιά, τηγανισμένα σε φρέσκο λάδι και στρωμένα με γλυκιά μυρωδάτη σάλτσα ντομάτα, με σκόρδο και βασιλικό. Στο πλάι τριμμένο τυρί και ρίγανη κατά βούληση. Οι γιαγιάδες δεν προλάβαιναν να τηγανίζουν. Μόνο που φανταζόμασταν τη σκηνή μας τρέχανε τα σάλια...

Την επομένη κιόλας κάναμε... αναπαράσταση, με την Ίντα να προεδρεύει, και το σπίτι μοσχοβόλησε. Μόνο που για μας δεν ήταν κολατσιό, ήταν μεσημεριάτικη γουρουνιά ολκής. Σκάσαμε απ' το φαϊ, και το βράδυ την περάσαμε με γιαουρτάκι. Άξιζε όμως τον κόπο.

Η συνταγή δεν είναι από το Abruzzo. Την είχε μάθει η μαμά της Ίντας από μια ναπολιτάνα νταντά. Τα πιττάκια λέγονται Pizzete fritte a la napoletana. Είναι ό,τι πιο απλό υπάρχει και ό,τι πιο ικανοποιητικό... φαγητό θαλπωρής (comfort food) με τα όλα του.

Η σάλτσα που γράφω είναι αυτή που έφτιαξε η Ίντα, αλλά εσείς μπορείτε να την αντικαταστήσετε με τη δικιά σας αγαπημένη συνταγή (εγώ, ας πούμε, βάζω και κρεμμύδι).

Υλικά ζύμης (για 4-5 πεινασμένους ενήλικες)

Υλικά σάλτσας

Οδηγίες

Σ’ ένα μεγάλο μπολ βάζουμε 1 φλιτζάνι αλεύρι, τη μαγιά, το αλάτι, τη ζάχαρη και, ανακατεύοντας, αρκετό νερό για πηχτό κουρκούτι, και το αφήνουμε 20 λεπτά να φουσκώσει. Όταν φουσκώσει προσθέτουμε λίγο-λίγο το υπόλοιπο αλεύρι και όσο νερό χρειάζεται να γίνει μια ελαφριά ζύμη που να μην κολλάει.

(Εγώ το κάνω αυτό στο μηχάνημα κουζίνας, έως ότου το ζυμάρι γίνει ένα σώμα και ξεκολλάει από τα πλάγια του κάδου).

Ζυμώνουμε για 10 λεπτά και βάζουμε σε μια λαδωμένη λεκάνη να φουσκώσει τουλάχιστον μισή ώρα. Εν τω μεταξύ βάζουμε σε βαθύ τηγάνι σε μεσαία φωτιά το λάδι με το σκόρδο για 1 λεπτό (μέχρι να αρχίσει να μυρίζει) και προσθέτουμε τις ντομάτες, το αλάτι και τη ζάχαρη.

Όταν βράσει χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοψήνουμε μέχρι να εξατμιστούν τα πολλά υγρά.

Την κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τον βασιλικό. Την ώρα που είναι να φάμε βάζουμε τηγάνι με μπόλικο φρέσκο λάδι σε μεσαία φωτιά και αρχίζουμε να πλάθουμε πιττάκια στρογγυλά, με 5-7 πόντους διάμετρο,  μ’ ένα βαθούλωμα στη μέση.

Μόλις έχει κάψει το λάδι αρχίζουμε να τα προσθέτουμε να τηγανιστούν περίπου ένα -ενάμιση λεπτό από κάθε μεριά, μέχρι να ροδίσουν.

Τα στραγγίζουμε απ' το περίσσιο λάδι σε χαρτί κουζίνας και τα σερβίρουμε αμέσως με τη ζεστή σάλτσα στο πλάι.