Οι γυναίκες και η γη
Περισσότερο από το μισό της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων είναι αποτέλεσμα του μόχθου των γυναικών. Στην υπο-Σαχάρια Αφρική και την Καραϊβική οι γυναίκες παράγουν έως και 80% της βασικής διατροφής. Στην Ασία αποτελούν το 50 με 90% της εργατικής δύναμης για την καλλιέργεια ρυζιού. Στη νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό, καθώς επίσης και τη Λατινική Αμερική, οι λαχανόκηποι των γυναικών αποτελούν μερικά από τα πιο περίπλοκα αγροτικά συστήματα που υπάρχουν.
Στις περισσότερες αγροτικές περιοχές, οι γυναίκες είναι σχεδόν αποκλειστικά αρμόδιες για τη διατροφή των παιδιών, από την κύηση μέχρι την απογαλάκτιση και καθ' όλη τη διάρκεια της κρίσιμης περιόδου της ανάπτυξης. Επιπλέον, είναι οι κύριοι παραγωγοί και οι παρασκευαστές τροφίμων για το υπόλοιπο της οικογένειας. Γενικά, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των τροφίμων προέρχεται από τους οικιακούς κήπους, ή από οικογενειακούς και κοινοτικούς αγρους. Έχει όμως διαπιστωθεί ότι οι γυναίκες ξοδεύουν επίσης ένα σημαντικό μέρος του οικογενειακού εισοδήματος τους -πολύ μεγαλύτερο αναλογικά από τους άνδρες- στην αγορά των πρόσθετων τροφίμων για την οικογένεια.
Η παραγωγή και η προετοιμασία του φαγητού περιλαμβάνει εργασία που ξεπερνά τη φροντίδα για τις καλλιέργειες και το ζωικό κεφάλαιο. Οι γυναίκες πρέπει να συλλέξουν καυσόξυλα και να φέρουν το νερό που χρειάζονται για το μαγείρεμα και την προετοιμασία του φαγητού. Σε πολλές περιοχές του κόσμου, οι γυναίκες περνούν μέχρι και πέντε ώρες κάθε ημέρα συλλέγοντας ξύλα το νερό και μέχρι τέσσερις ώρες προετοιμάζοντας τα γεύματα. Επιπλέον, οι αγρότισσες παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας για την καλλιέργεια, από την προετοιμασία του εδάφους για τη σπορά, μέχρι τη συγκομιδή. Μετά από τη συγκομιδή, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου αρμόδιες για ασχολίες όπως η αποθήκευση, ο χειρισμός, ο εφοδιασμός, η πώληση και η επεξεργασία.
Δεδομένου ότι όλο και περισσότεροι άνδρες μεταναστεύουν από τις αγροτικές περιοχές σε αναζήτηση εργασίας στα αστικά κέντρα, οι γυναίκες σηκώνουν βαρύτερο φορτίο. Σε μερικές περιοχές της Αφρικής, γυναίκες ηγούνται το 60% των οικογενειών. Ο εκτεταμμένος φόρτος εργασίας συχνά τις ωθεί σε καλλιέργιες που απαιτούν λιγότερη χειρονακτική εργασία, ενώ πολλές φορές τέτοιες καλλιέργιες είναι λιγότερο θρεπτικές αλλά και βλαπτικές για το περιβάλλον.
Οι γυναίκες διαδραματίζουν επίσης έναν κρίσιμο ρόλο ως φύλακες της γενετικής ποικιλομορφίας και της γνώσης σχετικά με τις ντόπιες ποικιλίες και τις χρήσεις τους είτε στη διατροφή, την ιατρική, την παράδοση ή άλλες εφαρμογές. Και είναι ασφαλώς υπεύθυνες για τη μετάδοση αυτής της γνώσης προφορικά, από γενιά σε γενιά, στις κόρες τους.
Παρόλα αυτά, ο σημαντικός ρόλος των γυναικών σπάνια αναγνωρίζεται και σε πολλές χώρες η ισότητα των φύλων εξακολουθεί να παραμένει ένας μακρινός, απραγματοποίητος στόχος. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 98% της αγροτικής γης παγκοσμίως ανήκει σε άντρες. Συγχρόνως, οι γυναίκες στερούνται την απαραίτητη δύναμη που απαιτείται για να αποκτήσουν πρόσβαση στους φυσικούς πόρους, την επαγγελματική κατάρτιση ή την χρηματοδότηση, ενώ πολύ συχνά πέφτουν θύματα ενδο-οικογενειακής βίας.
Μιας και οι κοινωνικο-οικονομικές αλλαγές επηρρεάζουν πολύ περισσότερο τις ζωές των γυναικών απ’ ότι τον ανδρικό πληθυσμό, είναι προφανές ότι οι Ελληνίδες σήμερα να δέχονται σημαντικές πιέσεις. Γιαυτό τον λόγο, πιστεύεται ότι η υιοθέτηση ενός πιο παραδοσιακού, ελληνικού lifestyle μπορεί να παρέχει εναλλακτικές λύσεις που θα τις ενδυναμώσουν ουσιαστικά, προσδίδωντάς τους αρκετή δόση αυτοπεποίθησης και κουράγιου για να ανταπεξέλθουν στην γενικότερη δυστοκία που αντιμετωπίζει η χώρα.