Μύθος η ανακύκλωση;
Φίλοι μου νοίκιασαν έναν χώρο μέσα στον οποίο υπάρχει κι ένα παλιό θερμοκήπιο, προκειμένου να τον χρησιμοποιήσουν για αγροτικές καλλιέργειες και συσκευαστήριο. Θέλησαν να ξηλώσουν τα πλαστικά καλύμματα του θερμοκηπίου, τα οποία, στο μεγαλύτερο μέρος τους, ήταν πολυκαιρισμένα και φθαρμένα. Μιλάμε για τόνους πλαστικού, φανταστείτε ότι καλύπτουν, συνολικά, περίπου 6 στρέμματα.
Τηλεφώνησαν στον αρμόδιο φορέα διαχείρισης στερεών αποβλήτων, το Σύνδεσμο ΟΤΑ νομού Θεσσαλονίκης, ώστε τόσοι τόνοι πλαστικού να ανακυκλωθούν. Εκείνοι τους παρέπεμψαν σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες διαχείρισης απορριμμάτων και ανακύκλωσης στην Ελλάδα. Τηλεφωνικά τους ρώτησαν εάν το πλαστικό είναι καθαρό. Ερώτηση προφανώς άχρηστη, εφόσον μιλάμε για υλικό εκτεθειμένο επί χρόνια στις καιρικές συνθήκες.
Εκπρόσωπός της πήγε στο χώρο, πήρε δείγμα του πλαστικού για να το δείξει στους αρμόδιους της εταιρίας και να δοθεί οριστική απάντηση εάν το υλικό μπορεί να ανακυκλωθεί.
Η απάντηση ήρθε και ήταν αρνητική. Από τη στιγμή που το πλαστικό δεν είναι καθαρό, δεν είναι χρήσιμο για ανακύκλωση! Το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν μπορεί το πλαστικό αυτό να αξιοποιηθεί, καθώς μιλάμε για μια τεράστια ποσότητα που είναι κρίμα να πεταχτεί. Και, βεβαίως, προκύπτει το μεγάλο ερώτημα «τι γίνεται με τις συσκευασίες που πετάμε στην ανακύκλωση». Οι οδηγίες αναφέρουν σαφώς ότι πρέπει να είναι καθαρές, ωστόσο μπορεί να καθαρίσει εντελώς μια συσκευασία από γάλα ή λάδι;
Η δική σας εμπειρία, φίλοι αναγνώστες του bostanistas, είναι πολύτιμη. Αν έχετε κάποιες ιδέες και, ιδίως αν έχετε αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο, θα θέλαμε να το αναφέρετε στα σχόλια.