Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Ας παίξουμε λίγο με τα στερεότυπα: Εχουμε και λέμε. Ο εργένης έχει τη ρετσινιά του σαβουροφάη ενώ η μοναχική γυναίκα είναι εκλεκτική. Και οι δύο βιάζονται, ανυπομονούν για ένα πιάτο καλό φαγητό. Να πεις στον εργένη να περιμένει να ζεσταθεί σιγά σιγά το βούτυρο ώστε να δώσει το άρωμα του φουντουκιού; Μάλλον θα το φουλάρει για να μαυρίσει και να καταστραφεί. Η κάτωθι μακαρονάδα απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, ακρίβεια χρονική, καλλιεργημένο ουρανίσκο. Τα κρίσιμα λεπτά είναι μόνο δύο! Άλλωστε η όλη ετοιμασία δεν διαρκεί πολύ παραπάνω.

Ταλιάρντι* με σκούρο βούτυρο, καρύδια και θυμάρι
Για 4

Όση ώρα θέλουν τα ζυμαρικά να ετοιμαστούν αλλη τόση - ελάχιστη δηλαδή - ζητάει και η σάλτσα. Άρα συντονιστείτε!
Στο γνωστό, βαρύ μαντεμένιο τηγάνι, που κάνει για όλες σχεδόν τις κουζινικές δουλειές, ζεσταίνουμε σε πολύ χαμηλή φωτιά το βούτυρο. Επίμονα – μέχρις ότου αρχίζει να ξεχωρίζει η σύστασή του και μια ελκυστική μυρωδιά φουντουκιού αναδύεται. Τότε, ρίχνουμε τα σπασμένα καρύδια (πάντα προτιμώ το γουδί και όχι το μούλτι που κάνει πούδρα τα μισά και αφήνει χοντρά τα υπόλοιπα) και το θυμάρι.

Σουρώνω στα γρήγορα τα ταλιάρντι και τα ρίχνω στο τηγάνι με το αρωματισμένο βούτυρο. Για άλλα δύο λεπτά. Κατευθείαν στο τραπέζι με πιπέρι και τυρί – φρεσκοτριμμένα και τα δύο.

*Τα ταλιάρντι είναι επίπεδα, λεπτά, τετράγωνα ζυμαρικά. Είναι ιδεώδη για λεπτές σάλτσες και χρειάζονται μόνο 3 λεπτά βράσιμο. Αν δεν βρείτε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οιοδήποτε επίπεδο, όχι παχουλό ζυμαρικό.