Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το κτήμα μας στην Αργολίδα έχει 30 ελιές, οι οποίες τους καιρούς των τροφαντών αγελάδων βγάζουν λάδι που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τριών σπιτιών για έναν χρόνο. Το 2011, που για πρώτη φορά τις μαζέψαμε με τα χεράκια μας, ζυγίσαμε συνολικά 300 κιλά και γυρίσαμε στην Αθήνα με 65 κιλά λάδι. Ηταν το χάι-σκόρ του κτήματος, όπως μας είπε ο Βαγγέλης Μελάς, ιδιοκτήτης του πιο σύγχρονου και φιλόξενου ελαιοτριβείου της περιοχής, το οποίο αναλαμβάνει τα τελευταία χρόνια τις ελιές μας.

Πέρσι τα δένδρα δεν είχαν καθόλου καρπούς και φέτος, μετά τα απαραίτητα κλαδέματα αλλά χωρίς λιπάσματα, τα πράγματα ήταν κάπως καλύτερα. Ελιές υπήρχαν αλλά ήταν λίγες κι έπρεπε να μαζευτούν νωρίς διότι θα έπεφταν. Κατεβήκαμε λοιπόν σύσσωμη η οικογενειακή ομάδα το περασμένο τριήμερο και με σύνθημα "Κάθε ελιά μετράει", αποψιλώσαμε τα δένδρα μας. Μετά απο ένα πλήρες οκτάωρο δουλειάς (επί 4 ζευγάρια χέρια) γεμίσαμε τρία σακιά ελιές, τα οποία ζύγιζαν συνολικά 100 κιλά.

Επειδή ήταν τόσο μικρή η παραγωγή μας, μπήκε στο ελαιοτριβείο παρέα με με μία εξίσου σεμνή και βιολογική σοδειά της περιοχής και δύο ώρες αργότερα παραλάβαμε έναν τενεκέ με 15 κιλά λάδι. "Αξίζει τον κόπο;" αναρωτηθήκαμε και η θετική απάντηση ήταν ομόφωνη. Όσο είμαστε καλά, θα συνεχίσουμε να μαζεύουμε τις ελιές μας και να βγάζουμε το δικό μας λάδι κι ας είναι μερικές χρονιές λίγο. Η ποσότης έχει μικρή σημασία.

Εκεί που δεν συμφωνήσαμε ήταν στις τηγανίτες που, σύμφωνα με την παράδοση, φτιάχνει η οικοδέσποινα το βράδυ που παραλαμβάνει το φρέσκο λάδι της χρονιάς. Ναι μεν κανείς δεν θα έλεγε όχι αν ξαφνικά εμφανιζόταν μπροστά μας μια πιατέλα γεμάτη φρεσκοτηγανισμένες τηγανίτες, αλλά οι οικοδέσποινες είναι παιδιά της πόλης και μετά απο μια ολόκληρη μέρα σκληρής δουλειάς στους αγρούς χρειάζονταν άμεση οριζοντίωση, μακριά απο τηγάνια.

Στις αρχές του χρόνου θα ρίξουμε λίπασμα σε όλα τα δένδρα - κι αν είμαστε τυχεροί, μπορεί να βρούμε τα φύκια που προτείνει ο Κώστας Λιονουδάκης. Εκείνο το οποίο δεν θέλουμε να κάνουμε και θα μαζεύουμε γνώμες, είναι να ψεκάσουμε τα δένδρα με χαλκό, όπως μας προτείνουν διάφοροι τοπικοί ειδικοί. Για την υγρασία λένε αλλά η ιδέα μας φαίνεται ακραία τοξική και περιττή. Αν έχετε άποψη επι του θέματος, σας παρακαλούμε να την καταθέσετε στο πεδίο των σχολίων.