200 σπίτια κι 60 καζάνια
Αγχίαλος, 14 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, ένα μικρό χωριό με 200 σπίτια και 60 καζάνια! Ταμπέλες από 'δω «κρασί ο τάδε» από 'κει «τσίπουρο ο δείνα», λες και βρίσκεσαι σ’ έναν κόσμο με τελείως δική του δραστηριότητα, το αποτέλεσμα της οποίας απολαμβάνεις χωρίς να υποψιάζεσαι την ύπαρξή του.
Το χωριό αυτό δημιουργήθηκε το 1924, από Έλληνες πρόσφυγες της Ανατολικής Ρωμυλίας. Αμπελουργοί στην πατρίδα τους, Αγχίαλο, στα παράλια του Εύξεινου Πόντου, έφεραν μαζί τους ξύλινα βαρέλια και κληματόβεργες για να ξεκινήσουν τη νέα τους ζωή. Πήραν αμπελουργικό κλήρο - το μόνο χωριό στη Μακεδονία, στα υπόλοιπα έδιναν γεωργικό. Έτσι ξεκίνησαν και δε σταμάτησαν ποτέ: από τότε έως σήμερα, κύρια απασχόληση στην περιοχή είναι η αμπελοκαλλιέργεια και η οινοποίηση. Στην περιοχή βρίσκεται το 80% των οινοποιήσιμων αμπελώνων της Θεσσαλονίκης.
«Και ο Καρούλιας, που έχει την εταιρία με τα ποτά, κατάγεται από 'δω» λέει ο οικοδεσπότης μας, Γιώργος Ζαράρης. «Και η πρώτη Γιορτή Κρασιού που διοργανώθηκε στην Ελλάδα το 1952 ήταν στην Αγχίαλο. Αργότερα άρχισε ο Ε.Ο.Τ. στην Αλεξανδρούπολη, το Δαφνί και τις υπόλοιπες περιοχές».
Μαθαίνοντας την τέχνη από τον πατέρα του ο κύριος Ζαράρης προσπαθεί, με οτιδήποτε νέο φέρνει η τεχνολογία, διαρκώς να βελτιώνει την ποιότητα των αμπελιών και των κρασιών του. Συνεργάζεται με οινολόγους, διαβάζει, συμβουλεύεται και παράγει χύμα κρασί και χύμα τσίπουρο. «Παλαιότερα στην Ελλάδα έφτιαχναν κρασί 5 εταιρίες όλες κι όλες. Πλέον οι μικροί παραγωγοί με μεράκι είμαστε πάρα πολλοί, έχουμε ανταγωνισμό μεταξύ μας και προσπαθούμε να παράγουμε ολοένα και καλύτερο προϊόν».
Από τα σταφύλια του, το 30% βγάζει κρασί και το 70% πηγαίνει για απόσταξη. Πελάτες είναι κάβες και ταβέρνες. Προς το παρόν δεν ενδιαφέρεται για πώληση στο εξωτερικό, γιατί «η τιμή δεν είναι καλή. Τώρα στην κρίση, εμείς με το ποιοτικό χύμα κρασί και εμφιαλωμένο σε ασκό δουλεύουμε πολύ καλά. Ο κόσμος έχει στραφεί στο χύμα».
Στους αμπελώνες Ζαράρη στην Αγχίαλο καλλιεργούνται γηγενείς ποικιλίες, ροδίτης, μαλαγουζιά, ασύρτικο, μοσχάτο Αλεξανδρείας, σαββατιανό ενώ τα τελευταία χρόνια μπήκαν και ξένες ποικιλίες, syrah και merlot. Το κρασί που βγαίνει είναι μυρωδάτο και γευστικό κι αν, όπως λένε, καταλαβαίνεις την ποιότητα του χύμα την επόμενη ημέρα, το χύμα του Ζαράρη είναι πολύ καλό.
Το βράσιμο του τσίπουρου είναι μια ελληνική παράδοση και σε πάρα πολλές περιπτώσεις ακολουθείται από γλέντι. Τα καζάνια, ο ατμός, το άνοιγμα και το πλύσιμο κάθε μια ώρα, τα δοχεία όπου τρέχει αργά αργά το απόσταγμα έχουν τη δική τους ιεροτελεστία και απαιτούν διαρκή φροντίδα. Στο χωριό των 200 σπιτιών και των 60 καζανιών τα γλέντια αυτήν την περίοδο είναι σχεδόν καθημερινά. Αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη!
zarariswines.gr
Αγχίαλος, 30ης Ιουλίου 29
Τ.Κ 57011, Θεσσαλονίκη
Τηλ. : 2310 722 687, Fax: 23310 93013, Κιν. : 6946 831 090
E-mail: info@zarariswines.gr
Έχει μέλλον η ελληνική οικοτεχνία;