Πιάνοντας σούμα στην Πάρo
Είναι η δεύτερη χρονιά - η πρώτη πέρυσι, Νοέμβρη πάλι - που συμμετέχω σε σουμογένεση. Σούμα λένε τη ρακή στην Πάρο.
Ο Σταύρος, παλιός συμφοιτητής από το Πολυτεχνείο, έχει ένα παλιό αμπέλι στο νησί, δυο στρέμματα όλο κι όλο. Το πιο πολύ μαύρο, Μανδηλαριά, το λιγότερο, λευκό, Μαλβάζια.
Παλιά κλήματα, ξερικά, μικρές αποδόσεις. Μιλάμε για 200-250 κιλά σταφύλι το στρέμμα. Ο τρύγος φέτος ξεκίνησε από τα μέσα Αυγούστου. Ο Σταύρος το πάει όλο για σούμα.
Όταν λέμε «όλο», εννοούμε χωρίς τα τσάμπουρα. Μόνον ρώγες και χυμό. Το φυλάει σε βαρέλια και προς τα μέσα Νοέμβρη έρχεται η στιγμή της αλήθειας.
Η απαραίτητη άδεια και καθορισμός της ημέρας που είναι η σειρά μας για «να πιάσουμε σούμα» στο ρακιδιό του Κατσαγρύλα, σε έναν λόφο πάνω από τη Νάουσα.
Το πιάσιμο της σούμας είναι και μια αφορμή για γλέντι που κρατάει μέχρι να βγει και το τελευταίο στραγγίδι από τον αποστακτήρα.
Πώς γίνεται, ρε φίλε μου, το θαύμα και από τη βαθυκόκκινη μεθυσμένη πούλπα βγαίνει το διάφανο μυρωδάτο απόσταγμα;
Βάλε φωτιά καλή, γέμισε το καζάνι, ανακάτεψε, δέσε την κεφαλή σωστά...
... δες τη θερμοκρασία και περίμενε να το δεις να βγαίνει.
Μέτρα και τα γράδα για να ‘σαι σίγουρος.
Και από το αμπέλι του Σταύρου, το ρακιδιό του Κατσαγρύλα και την «έξω καρδιά» παρέα μας, βγαίνει ένα απόσταγμα που το βάζω πάνω από όλες τις ιταλικές γκράπες που έχω δοκιμάσει στη ζωή μου!
Και του χρόνου!
Δείτε το προφίλ του Θανάση Σκόκου στο protagon.gr.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
Ο εργένης λιμπίστηκε κοτόσουπα
-
Η ομελέτα της Καλλιδρομίου
-
Υπερτροφές - υπερ-αυταπάτες
-
Σαντορινιά μου κάναβα
-
Δοκιμάζω εξαίσια κρασιά στη Λήμνο, τη μοσχάτη
-
Τρύγος: Ασύρτικο στις Μυκήνες
-
Τσίπουρο, το νέκταρ του Νοέμβρη
-
Βάλε έρωντα στο ρακόμελο
-
Καρδίτσα: οι αναζητήσεις του Χρήστου Εγγλέζου
-
Τσίπουρο: με ή άνευ;
-
«Parola» στο σακίδιο και φύγαμε για Πάρο!