Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Το έχουμε πια καθιερώσει. Όταν γυρίζω από ταξίδι, κάθε 8 μήνες –ναυτικός εν ενεργεία -, στο τραπέζι θα βρω «χοχλιούς κοκκινιστούς», όπως της έμαθα εγώ να τους μαγειρεύει. Στο σπίτι δεν τους τρώει κανείς άλλος. Είναι ένας τρόπος για να μου δείξουν ότι τους έλειψα.

Υλικά:

• 1 κιλό χοχλιούς (όσο πιο μεγάλοι τόσο καλύτερα)
• ½ κ. ντομάτα φρέσκια
• 2 μεγάλα κρεμμύδια λεπτοκομμένα
• 1 ποτήρι λευκό κρασί
• 2 φύλλα δάφνης
• μαϊντανό λεπτοκομμένο
• μπούκοβο
• 1 κουταλάκι ζάχαρη
• ελαιόλαδο
• αλάτι- πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση:
Είναι ανατριχιαστικό, αλλά πρέπει να κάνουμε ένα μπανάκι –χωρίς αφρόλουτρο με ph- τα σαλιγκάρια μας. Αφού τους δώσουμε αυτήν την τελευταία χαρά, θα τα ζεματίσουμε σε μια κατσαρόλα με νερό.Υπάρχουν και πιο άδικοι θάνατοι. Το νου σας γιατί δραπετεύουν από την κατσαρόλα.Όταν τα βγάλουμε απ’ τη φωτιά, τα ξαναπλένουμε.

Σε ένα άλλο σκεύος τσιγαρίζουμε τα κρεμμύδια. Στη συνέχεια προσθέτουμε το μπούκοβο, τα φύλλα δάφνης και τους χοχλιούς. Σβήνουμε με το κρασί. Προσθέτουμε τη ντομάτα, τη ζάχαρη, το αλάτι και το πιπέρι. Αν δούμε ότι τα υγρά μας είναι λιγοστά, προσθέτουμε λίγο νεράκι. Βράζουμε για μισή ώρα περίπου. Τον μαϊντανό τον ρίχνουμε λίγο πριν κατεβάσουμε το φαγητό μας απ’ τη φωτιά.

Επειδή στο καράβι δεν έχουμε τα ειδικά πιρούνια για τους χοχλιούς, κάνουμε τη δουλειά μας στραβώνοντας ένα δόντι απ’ το πιρούνι μας. Στη στεριά τα πράγματα είναι πιο απλά, αλλά στη θάλασσα έχουν άλλη χάρη.