Χαμογελάστε, είστε στο bostanistas!
Με μεγάλη λαχτάρα περίμενα να δω το bostanistas «στον αέρα» εκείνο το πρωινό, πριν έναν χρόνο ακριβώς. Με μεγάλη χαρά οργανώναμε τη δομή του site, τα θέματα, τις φωτογραφίες, το περιεχόμενο, όλα!
Το αποτέλεσμα το αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή. Χαρούμενο, δροσερό, ευχάριστο, αισιόδοξο, ανοιχτόκαρδο, πρόθυμο να μάθει, να μοιραστεί, να μοιράσει, να βάλει τον αναγνώστη στο σπίτι και στον κήπο του, να δώσει και να πάρει τη χαρά της ζωής που - μη το αρνηθείτε! - βρίσκεται ακόμη και μέσα στις μεγάλες κρίσεις.
Άρχισα να νιώθω τι ακριβώς σημαίνει «bostanistas» λίγες εβδομάδες αργότερα, όταν φίλοι και γνωστοί με ρωτούσαν για το site με έναν πανομοιότυπο τρόπο: χαμογελώντας μόλις έλεγαν «τι είναι αυτό το bostanistas;» Ναι, ένα χαμόγελο συνόδευε πάντα την ερώτηση. Ένα χαμόγελο γλυκό, ένα χαμόγελο σαν να σκέφτεσαι κάτι πονηρο-αθώο, κάτι γλυκο-νοσταλγικό, κάτι υπαρκτο-ουτοπικό. «Μα είναι τόσο όμορφο!» έλεγαν οι περισσότεροι, βλέποντας κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι, γενικά, κυκλοφορεί στο ίντερνετ. Σαν να δυσκολεύονταν να πιστέψουν ότι κάπου μπορεί να ανθίσει κάτι μικρό αισιόδοξο, κάτι που να δίνει μια αίσθηση ότι «ρε παιδάκι μου, δεν είναι όλα μαύρα».
Απ’ τις μεγαλύτερες χαρές της χρονιάς ήταν όταν σε μια συγκέντρωση μιας ομάδας ενδιαφερόμενων για τα αρωματικά, σχεδόν όλοι οι παρευρισκόμενοι είχαν επικοινωνήσει με τον επικεφαλής φίλο μου μετά από μια δημοσίευση στο bostanistas. Κι όταν μου τηλεφώνησε μια πολύ παλιά γνωστή για να μου πει ότι με αυτά που διαβάζει και τις πληροφορίες σχετικά με το πώς να ξεκινήσει κάποιος από το μηδέν για να γίνει αγρότης, σκέφτεται σοβαρά να το κάνει.
Προσπαθούμε να μην ωραιοποιούμε τα πράγματα, να δίνουμε ακριβείς πληροφορίες, να μη πάρουμε κανέναν στο λαιμό μας λέγοντας «πήγαινε να καλλιεργήσεις το χωράφι στο χωριό σου». Τονίζουμε τις δυσκολίες, τα γραφειοκρατικά κολλήματα, την έλλειψη εγγυήσεων, το κεφάλαιο και τη σκληρή δουλειά που αυτό συνεπάγεται. Κι ας ακούσαμε ότι «οι αστές έβγαλαν τα τακούνια κι αντί για το Κολωνάκι το παίζουν ότι περπατούν στα χωράφια». Όρεξη να έχει κάποιος και θα κατεβάσει απ’ το κεφάλι του κάτι στραβό και άδικο.
Εμείς, πάντως, δεν έχουμε όρεξη παρά μόνο για ζωή. Και για να γνωρίζουμε διαρκώς υπέροχους ανθρώπους, παραγωγούς, καλλιεργητές, ανθρώπους της γης και της προϊόντων της, που έχουν την ίδια όρεξη για ζωή. Και για δημιουργία.
Χρόνια πολλά σε όλους μας, λοιπόν!