Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Χρόνια πολλά σε όλους και καλή χρονιά! Εύχομαι το κομμάτι αυτό να μη σας βρίσκει βαρυστομαχιασμένους, κακόκεφους και μουρτζούφληδες, αλλά ελαφρούς, χορτάτους κι έτοιμους να διαβάσουν και πάλι για φαγητό.

Πριν λίγο καιρό προσπάθησα να παστώσω ψάρι με αλάτι και απέτυχα λόγω άκρατου αυτοσχεδιασμού. Αντί με αποθαρρύνει το γεγονός, συνέχισα τον αυτοσχεδιασμό, επιστρατεύοντας ό,τι υλικό έβρισκα πρόχειρο. Όχι ότι έκανα σοβαρή δουλειά, αλλά κάτι βελτίωσα.

Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα ότι το κατεψυγμένο φιλέτο σολομού που είχα στην κατάψυξη όδευε προς την ημερομηνία λήξης του και δεν είχα καμιά διάθεση να το μαγειρέψω ούτε και να ασχοληθώ με αυτοσχεδιασμούς. Έριξα μια ματιά γύρω μου και είδα δυο βάζα με το λάδι που φιλοξενούσε τις μοναδικές ελιές του Γιώργου Σακελλαρόπουλου μέχρι να τελειώσουν: τις Λεμονένιες και τις Τέλιες.

Έριξα τον σολομό στα βάζα με το λάδι, το τόσο αριστοτεχνικά αναμεμιγμένο με αρωματικά, και τον άφησα ώστε να ψηθεί εκεί. Μετά από δυο μέρες είχα έναν εξαιρετικό μεζέ, γευστικότατο και μυρωδάτο, έτοιμο για απόλαυση. Τόσο εύκολα, τόσο απλά!

Δεν θέλει κόπο για να φτιάχνεις μικρούς μεζέδες, όσο ακαμάτρα και ατάλαντη να είσαι σαν μαγείρισσα. Φαντασία, τόλμη και καλά υλικά χρειάζονται. Και παρέα για να τους κερνάς.
Καλή μας κι ευφάνταστη χρονιά!