H σούπα της επόμενης μέρας
Δεν πετάμε φαγητό, ποτέ. Ιδίως σ’ αυτούς τους καιρούς. Αν μας εχουν περισσέψει μεγάλες ποσότητες ξέρουμε καλά πού να τις προωθήσουμε – το "Μπορούμε" κάνει αξιοθαύμαστη, πρώτης τάξεως δουλειά. Το λίγο απ’ εδώ και λίγο απ’ εκεί, τα υπόλοιπα λαχανικών - μια χούφτα κάστανα, ένα πράσο, λίγο σέλινο, κάμποσα μανιτάρια, λιγοστό γιαούρτι από τα μαγειρέματα... τι τα κάνουμε; Τα μεταμορφώνουμε σε μια πρώτης τάξεως και μεγίστης νοστιμιάς σούπα.
Σούπα με μανιτάρια, κάστανα και διάφορα ακόμη
(για 8)
- 1 χούφτα και κάτι ξερά αφυδατωμένα μανιτάρια
- 4 φλιτζάνια ζεστό νερό
- 300 γραμμ. φρέσκα μανιτάρια
- βούτυρο 2 κουταλιές (ή ελαιόλαδο 3-4)
- 2 πράσα ψιλοκομμένα (το λευκό και το τρυφερό πράσινο μέρος)
- 1 κλωνάρι σέλινο ψιλοκομμένο
- 1-2 κλαδάκια δεντρολίβανο
- 1-2 χούφτες κάστανα (είτε βρασμένα είτε εν κενώ)
- 3 φλιτζ. ζωμό λαχανικών ή κοτόπουλου
- αλάτι και φρεσκοαλεσμένο πιπέρι
- 1 φλιτζάνι γιαούρτι
- 1-2 κουταλιές ελαιόλαδο (για τα μανιτάρια που θα στολίσουν τη σούπα)
Μουλιάζω τα ξερά πορτσίνι στο ζεστό νερό για ένα 20λεπτο περίπου. Σουρώνω αλλά κρατάω το αρωματισμένο νερό (το περνάω από πολύ λεπτό σουρωτήρι και το φυλάω γι' αργότερα). Ψιλοκόβω τα μανιτάρια.
Στην βαριά κατσαρόλα της σούπας ζεσταίνω το βούτυρο (ή ελαιόλαδο) και ρίχνω τα πορτσίνι, τα φρέσκα μανιτάρια (ξεσκονισμένα και κομμένα), το πράσο, το καρότο, το σέλινο και το δεντρολίβανο – όλα δηλαδή τα λαχανικά. Σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συχνά - πυκνά για ένα 15λεπτο περίπου ώσπου να πάρουν καλά χρώμα. Τελευταία προστίθενται τα κάστανα. Μετά, ο ζωμός, το υγρό των μανιταριών που 'χω κρατήσει κατά μέρος αλάτι και πιπέρι. Κλείνω το καπάκι και βράζω μαλακά για ένα ημίωρο το πολύ.
Με το μιξεράκι “μπαστούνι” ή ανά δόσεις στο μούλτι ή ακόμη και στο πας πουρέ λιώνω όλο τα λαχανικά για να γίνει η σούπα κρέμα. Ανακατεύω καλά και προσθέτω το γιαούρτι.
Λίγο προτού πάμε στο τραπέζι:
Ζεσταίνω σε ένα τηγανάκι λίγο ελαιόλαδο και σωτάρω λίγα μανιτάρια κομμένα σε φετάκια. Μυστικό δικό μου: μ’ αρέσει να βάζω πορτσίνι (από αυτά που είχα μουλιάσει) καλά στεγνωμένα. Γίνονται κριτσανιστά κι είναι ωραίος ο συνδυασμός πάνω από την κρεμώδη σούπα. Ωστόσο, το σύνηθες και ορθό είναι λίγα από τα φρέσκα μανιτάρια.
Ελέγχω τη σούπα: μήν παραείναι πυκνή; αν ναι, αραιώνω με ζωμό ή νερό. Την ζεσταίνω σε χαμηλή φωτιά (sos! Θυμηθείτε ότι έχει γιαούρτι και ο βρασμός θα το κόψει) και σερβίρω πασπαλίζοντας από πάνω τα μανιτάρια, τρίβοντας πιπέρι κι αν έχει περισσέψει και κανά τυράκι... ε, ας μην πάει χαμένο.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
- Το κρύο απαιτεί μαύρη φασολάδα
- Δευτέρα βράδυ, τρώμε σούπα
- Απλώς, μπιζελόσουπα
- Η σούπα της Δευτέρας: τραχανάς ο θεραπευτικός
- H σούπα της ημέρας: φορτώνω μπρόκολα!
- Σούπα παντρεμένη για τα πολλά κρύα
- Διάλειμμα μεταξύ εορτών: τραχανάς
- Αληθινή μανιταρόσουπα, όχι κρέμα!
- Η σούπα της Δευτέρας: καροτόσουπα μεν, αλλά...
- Καστανόσουπα υψηλών αξιώσεων
- Κοπάνα στην κουζίνα για τις γιορτές: Καστανόσουπα
- Κοτόσουπα με φρέσκα και αφυδατωμένα λαχανικά
- Σούπα με Κάστανα, Μανιτάρια και Horseradish
- Ριμπολίτα, η κλασική χειμερινή σούπα της Τοσκάνης
- Κρύωσε πάλι ο καιρός: σουπίτσα;