Η μακαρονάδα της Πέμπτης: θυμωμένη και χορτασμένη

της Αναστασίας Λαμπρία 23 Ιανουαρίου 2014 • Συνταγές • μακαρονάδα, παπαρδέλες λουκάνικα, πιπεριές, κρασί

Ξεκίνησα να ετοιμάσω μια αραμπιάτα, τη θυμωμένη μακαρονάδα μπας και εκτονωθεί η ένταση που σφυροκοπούσε τα μηνίγγια μου. Άλλαξα γνώμη, φάνηκε πολύ εύκολη λύση. Προτίμησα αυτήν εδώ που είναι και θυμωσιάρα (καυτερό το λουκάνικο που επέλεξα), γλυκίζει κάπως (οι χρωματιστές πιπεριές γαρ) αλλά κυρίως σε υποχρεώνει να την ανακατέψεις με τέχνη και επιμονή ώστε να σου δώσει τα μέγιστα. Την ετοίμασα και εκτονώθηκα. Την δοκίμασα και χαμογέλασα από ικανοποίηση. Κι ευτυχώς όνι μόνο εγώ αλλά και οι ομοτράπεζοί μου.

Παπαρδέλες με λουκάνικο, πιπεριές, λευκό κρασί

6-7 κουταλιές άριστο ελαιόλαδο
1-2 χωριάτικα καυτερά λουκάνικα, χωρίς το περίβλημα
1 κρεμμύδι κομμένο λεπτές ροδέλες
αλάτι και πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1 κόκκινη, 1 κίτρινη και 1 πορτοκαλί πιπεριά χωρίς τα σπόρια κομμένες λεπτές φετούλες
4 σκελίδες σκόρδο λιωμένες
2/3 του φλυτζ. λευκό ξηρό κρασί
1 κονσέρβα ντοματάκια Κύκνος
½ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 μικρή χούφτα φύλλα βασιλικού (τι τους έχουμε τους αγιορείτικους;)
500 γρ. παπαρδέλες ή μαφαλντίνες

Το λουκάνικο (ξαναλέω) το γδύνουμε από το πουκάμισό του και το σπάμε σε μικρά κομμάτια. Ζεσταίνω 2 κουταλιές ελαιόλαδο σε ένα βαρύ, βαθύ τηγάνι και μόλις κάψουν καλά ρίχνω το λουκάνικο να πάρει χρώμα. Δεν το καρβουνιάζω, θέλω να κρατήσει η σάρκα το ζωμό της. Το βγάζω με τρυπητή κουτάλα και το αφήνω για λίγο στο πλάι.

Στο ίδιο καυτό τηγάνι ξανθίζω το κρεμμύδια 5 λεπτά περίπου (κι αν χρειαστεί προσθέτω λιγάκι λάδι ακόμη), αλάτι (μόλις αρχίσει να χρυσίζει το κρεμμύδι), φρεσκοτριμμένο* πιπέρι. Ακολουθούν οι πιπεριές, ανακατεύω με επιμέλεια και τιε αφήνω για 2-3 λεπτά να αρχίσουν να παίρνουν χρώμα. Το σκόρδο τώρα κι όταν το άρωμα του αρχίσει να ακούγεται, τότε σβήνω το κρασί.

Αφήνω να πάρει βράσεις τόσες ώστε να μειωθεί για τα καλά το κρασί. Σειρά παίρνουν τα ντοματάκια (τα χω κόψει μικρά μικρά) και τα ψημμένα λουκάνικα που τα 'χα στην άκρη. Καλό ανακάτεμα για μία ακόμη φορά και σε σιγανή πια φωτιά, τα αφήνω για 4-5 λεπτά. Μαϊντανός, βασιλικός στο τέλος και έτοιμη.

Οι παπαρδέλες (ή οι μαφαλντίνες με το παιχνιδιάρικο φεστόνι τους) να βράσουν κατά τα ειωθότα σε αλατισμένο άφθονο νερό. Τις σουρώνω και τις φέρνω να ανταμώσουν, καυτές βέβαια, με την υπόλοιπη συντροφιά. Για άλλη μία φορά, (τελευταία;), μαλακό αλλά και εις βάθος ανακάτεμα.

Τελευταία κίνηση, κρίσιμη, πιστέψτε με: κάμποσες σταγόνες από το ελαιόλαδο που θα γυαλίσει στην όψη αλλά και στην κόψη (γεύση) το φαγητό.

Υ.Γ.: Δεν είναι νάζι το αίτημα για φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Η διαφορά της έτοιμης πούδρας από το πιπέρι που σπάει ή τρίβεται τελευταία στιγμή πριν από τη χρήση του είναι ιλιγγιώδης.