Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι θα παραξενευτείτε από τη συγκεκριμένη συνταγή. Θα σκεφτείτε ίσως ότι εμείς οι Κρητικοί είμαστε κουζουλοί επειδή τρώμε τα αγκάθια, όπως είχε πει ένας μακρινός θείος από τη Θεσσαλονίκη στον πατέρα μου μόλις αντίκρισε τους ασκολύμπρους! Όπως καταλαβαίνετε, μόλις τους δοκίμασε η γνώμη του άλλαξε αμέσως. 

Η δική μου συμβουλή είναι, αν ποτέ βρείτε αυτό το υπέροχο χόρτο, να το αγοράσετε και να το δοκιμάσετε. Οι ασκόλυμπροι υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και σε τεράστιες εκτάσεις αλλά μόνο στην Κρήτη τους τρώμε. Σκέτους, με χλωροκούκια, φρικασέ με αρνάκι, σε κόκκινη σάλτσα με σαλιγκάρια ή τηγανιτούς με λίγο αλεύρι.  Η διαδικασία συλλογής και καθαρίσματος είναι λίγο δύσκολη όμως αξίζει τον κόπο και το νοστιμότερο μέρος είναι η ρίζα τους. Σαν συνταγή γνωριμίας με τον συγκεκριμένο διατροφικό θησαυρό σκέφτηκα απλώς να τους βράσουμε με κουκιά, άφθονο παρθένο ελαιόλαδο και λεμόνι ή ξύδι ανάλογα με τις προτιμήσεις σας. Όπως καταλαβαίνετε, επειδή ακριβώς πρόκειται για μια απλή συνταγή, καλό είναι να φροντίσουμε το ελαιόλαδο να είναι καλής ποιότητας. Σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλες συνταγές.

Υλικά

Ζεσταίνουμε άφθονο αλατισμένο  νερό σε μία κατσαρόλα. Βράζουμε πρώτα τους ασκολύμπρους μέχρι να ψηθεί η ρίζα τους και μόλις τους αφαιρέσουμε βράζουμε τα κουκιά.

Σερβίρουμε τους ασκολύμπρους με λίγα κουκιά σε κάθε πιάτο, ρίχνοντας από πάνω μπόλικο ελαιόλαδο και λεμόνι ή ξύδι. Τρώγονται ζεστοί ή και κρύοι σαν σαλάτα.

[Η Φρύνη Κάτσουνα ζει στα Χανιά. Συνεργάζεται με το εστιατόριο "Νυχτερίδα" στην οργάνωση μενού και σε σεμινάρια κρητικής διατροφής]