Γλυκιά αφύπνιση
Συνήθως τα γλυκά που περιλαμβάνουν καφέ δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από τους απανταχού λιχούδηδες. Η γεύση του μοιάζει με πικρή πινελιά στη γλύκα ενός επιδόρπιου, έλα όμως που τίποτα δεν τον συνοδεύει καλύτερα από ένα γλύκισμα που τον περιέχει. Βολτάροντας τις προάλλες στις ζηλευτές αναρτήσεις του smittenkitchen, εντόπισα την πιο γευστική απάντηση στο αίτημα «κάτι γλυκό για τον καφέ»: coffee toffee, που θα πει καραμέλα βουτύρου με σοκολάτα, λίγο εσπρέσο και τριμμένο φουντούκι. Η γλύκα της καραμέλας ισορροπεί εκπληκτικά με την πικρή, αφυπνιστική γεύση του εσπρέσο κι έτσι αποφάσισα το γρήγορο αυτό γλυκό στο εξής να μη λείψει ποτέ από το ψυγείο. Τα υλικά λιγοστά, η παρασκευή απλούστατη, το αποτέλεσμα θεαματικό και άξιο επανάληψης.
- 1 φλιτζ. βούτυρο
- ½ φλιτζ. καστανή ζάχαρη
- ½ φλιτζ. λευκή ζάχαρη
- 1 ½ κ.γ. μέλι
- ελάχιστο αλάτι (με φειδώ αν το βούτυρο δεν είναι ανάλατο)
- 1 ½ κ.γ. καφέ espresso σε σκόνη
- 1 φλιτζ. δάκρυα όχι πολύ γλυκιάς σοκολάτας
- ½ φλιτζ. αλεσμένα φουντούκια - ή άλλο ξηρό καρπό
Σε ένα μικρό ταψί (περίπου 10 x 15 εκατοστών) στρώνουμε ένα φύλλο λαδόκολας και σε μια βαριά, μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο και στη συνέχεια προσθέτουμε: καστανή και λευκή ζάχαρη, μέλι, αλάτι και καφέ. Συνεχίζουμε ανακάτεμα με τον αυγοδάρτη, προσέχοντας να λιώσουν όλα τα υλικά ομοιόμορφα. Οι σχολαστικοί και εξοπλισμένοι αξιοποιήστε το θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής: ανακάτεμα καλό ως τους 120 βαθμούς και, εν συνεχεία, αδιάκοπο ως τους 150.
Μόλις το μίγμα είναι έτοιμο, το αδειάζουμε στο ταψί, απλώνουμε με τη βοήθεια σπάτουλας και από πάνω πασπαλίζουμε με τα δάκρυα σοκολάτας.
Περιμένουμε λίγα λεπτά για να μαλακώσουν και αρκετά απαλά τα λιώνουμε αλείφοντας - στόχος μας να φτιάξουμε ένα στρώμα σοκολάτας πάνω από τη λαχταριστή βάση.
Αφήνουμε το μίγμα να κρυώσει και φουρνίζουμε τα φουντούκια στους 180 βαθμούς για λίγα λεπτά, ώσπου η φλούδα τους να στεγνώσει καλά και να ξελολλήσει ήδη από το ψήσιμο.
Ξεφουρνίζουμε, ξεφλουδίζουμε, τα αλέθουμε στο μπλέντερ και πασπαλίζουμε με τη σκόνη τους όλη την επιφάνεια του γλυκού. Απαραίτητη στάση, πριν συναντήσει το αδηφάγο βλέμμα και χέρι μας, το ράφι του ψυγείου, όπου η βουτυρένια καραμέλα της βάσης θα πήξει για τα καλά.
Σε λιγότερο από μια ώρα το γλύκισμα είναι έτοιμο, το σπάμε σε κομμάτια και το κρύβουμε στο πλέον δυσπρόσιτο μέρος του ψυγείου μας, αν θέλουμε να περισωθεί. Θα γίνει αναμφίβολα ο καλύτερος συνοδός του πρώτου, δεύτερου, τρίτου... καφέ της ημέρας.