Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Καλό και άγιο το “χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι” αλλά ας κάνουμε ένα (ή και δύο) βήματα παραπέρα. Χωρίς διόλου ντομάτα (έχετε προφανώς παρατηρήσει ότι οι κόκκινες μακαρονάδες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν είναι του γούστου μου, εκτός κι αν εχουμε φρέσκια τη ντομάτα και ζωντανή). Ας το συνδυάσουμε με ένα απλούστατο πέστο ρόκας και αμύγδαλων κι ας χαρούμε τη μακαρονάδα το βράδυ με μισάνοιχτη τη μπαλκονόπορτα: νηστίσιμη, ανοιξιάτικη, μεσογειακή.

Καθαρίζω καλά το χταπόδι (κουκούλα, δόντι κλπ) και το βάζω να βράσει τελείως σκέτο μέσα σε μια κατσαρόλα για μισή ώρα περίπου (να τρυπιέται καλά σε ένα παχουλό σημείο). Μέσα στην κατσαρόλα το τοποθετώ σκοπίμως καθιστό πάνω διπλωμένα πλοκάμιά του). Φωτιά; μέτρια προς δυνατή. Όταν θα 'ναι έτοιμο, το αφήνω να κρυώσει και αν θέλω κρατάω τον ζωμό που έχει προκύψει.

Στο μαντεμένιο τηγάνι για όλες τις χρήσεις, ροδίζω τα μύγδαλα χωρίς λάδι, τίποτε-σκέτα. Αφήνω κι αυτά τα κρυώσουν κι έπειτα στο γουδί (ή στο μούλτι) λιώνω τα μύγδαλα μαζί με τη ρόκα, 4 κουταλιές ελαιόλαδο και την καυτερή πιπερίτσα. Φτιάχνω δηλαδή το πέστο.

Βάζω τα μακαρόνια σε αλατισμένο νερό να βράσουν (αλάτι πουθενά αλλού δεν χρειάζεται, το χταπόδι διαθέτει από μόνο του). Αν θέλω, στο νερό των μακαρονιών προσθέτω τον ζωμό που χει βγάλει το χταπόδι. Παράλληλα κόβω τα πλοκάμια και το σώμα του χταποδιού σε λεπτά φετάκια (Πολλοί βγάζουν τις βεντούζες και το δέρμα – δεν βρίσκω τον λόγο).

Πίσω στο μαντεμένιο τηγάνι (που πρέπει να 'ναι βαθύ και απλωτό): Ζεσταίνω καλά 2 κουταλιές ελαιόλαδο και ρίχνω τη σκελίδα το σκόρδο ώσπου να γίνει καφετιά. Την αφαιρώ και την πετάω. Άπαξ και τα μακαρόνια είναι έτοιμα (-2 λεπτά από τον αναγραφομένο χρόνο προετοιμασίας) τα σουρώνω καλά. Τα ρίχνω στο καυτό λαδωμένο τηγάνι μαζί με τη σάλτσα πέστο και το χταπόδι και τα φέρνω 2 βόλτες να γυαλίσουν και να αρωματισθούν.
Αν μου 'χουν περισσέψει και λίγα ασπρισμένα αμύγδαλα, δεν τα αφήνω να πάνε χαμένα… τα αξιοποιώ σαν τελευταία πινελιά.