Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Αφιερωμένη στον σεφ Φαμπρίτσιο Μπουλιάνι είναι η σημερινή μακαρονάδα, που μας έκανε την τιμή να συμμετέχει στην ομάδα των bostanistas. Και εγώ του οφείλω πολλά, για το πώς άπλωσε, ανεπιτήδευτα και μαζί ιδιοφυώς, τους ορίζοντες και τις απαιτήσεις μου στο φαγητό. Θα τιμήσω το πρώτο (πρακτικό)  και το τελευταίο, που έμαθα και έφερα στη δική μου κουζίνα, από αυτόν:  Πρώτο, το ψημμένο σκόρδο, η κρέμα που δημιουργείται, γλυκιά και αρωματική, τόσο ωραία που με κάνει να θυμώνω με όσους έχουν ξεγράψει αφοριστικά το σκόρδο από το πιάτο τους. Τελευταίο: το τυρί αρσενικό του Νάξου, που αγνοούσα και δοκίμασα στη σαλάτα του με αγκινάρες. Έσπευσα στη Νόρα, που για μας που ξημεροβραδιάζουμε στο κέντρο της Αθήνας, είναι η σωτηρία μας και το βρήκα. Και ιδού

Μακαρονάδα με ψημμένο σκόρδο και αρσενικό Νάξου
Για 4

Ζεσταίνω τον φούρνο στους 200 βαθμούς όχι παραπάνω. Παίρνω τις σκελίδες του σκόρδου και κόβω τη μία άκρη τους, ίσα ίσα για να έχουν ένα ανοιγμα. Τις απλώνω σε ένα ταψάκι, ραντίζω με λίγο ελαιόλαδο και τις ψήνω για είκοσι λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν. Όταν θα ναι έτοιμες, τις ζουλάω προς την ανοικτή πλευρά και τις συγκεντρώνω, σαν αλοιφή σχεδόν, πια, σε ένα πιατάκι.

Βράζω τα μακαρόνια κατά τα συνήθη (σε άφθονο αλατισμένο νερό) και τα σουρώνω λίγα λεπτά πριν από τον ενδεδειγμένο, στη συσκευασία, χρόνο.  Κρατάω λίγο από το νερό στην άκρη (1 μικρό ποτηράκι).

Στο βαθύ μαντεμένιο τηγάνι ζεσταίνω το υπόλοιπο ελαιόλαδο και το βούτυρο. Φωτιά μέτρια. Ρίχνω πρώτα τα κουκουνάρια γιατί θέλω να πάρουν χρώμα και μόλις αρχίσουν να ξανθίζουν την κρέμα του ψημμένου σκόρδου.

Ανακατεύω για 3 λεπτά.  Όταν ετοιμασθούν τα μακαρόνια τα ρίχνω κι αυτά μαζί με τον μαϊντανό, το λεμόνι και 1-2 κουταλιές από το ξυσμένο αρσενικό. (Αν μου φαίνονται στεγνά προσθέτω λίγο από το νερό των μακαρονιών).  Ανακατεύω προφανώς με επιμέλεια και σερβίρω. Πιπέρι και το υπόλοιπο τυρί από δίπλα.