Επτά μυστικά για καλό κοκορέτσι
Πάνε αρκετά χρόνια από την τελευταία φορά που επιχείρησα να φτιάξω το κοκορέτσι του μπαμπά μου και φέτος λέω να κάνω άλλη μία προσπάθεια, ελπίζοντας ότι θα τα καταφέρω καλύτερα από τις οριακές αποτυχίες του ενεργητικού μου.
Την προμήθεια των πρώτων υλών (δύο συκωταριές και τρία έντερα), όπως επίσης και του hardware (σούβλα και μηχανάκια για το ψήσιμο), τα ανέλαβε ο ψήστης του σπιτιού, ο οποίος γύρισε από τις αποστολές του με πλήρες ρεπορτάζ γύρω από τα μυστικά για πετυχημένο κοκορέτσι.
* Τα έντερα δεν χρειάζεται να αναποδογυριστούν για να καθαριστούν. Το πιο πρακτικό σύστημα που έχω χρησιμοποιήσει είναι ένα πλαστικό χωνί με πολύ μικρή διάμετρο το οποίο εφαρμόζεται στην άκρη του εντέρου και μπαίνει κάτω από τη βρύση. Αφήνω το νερό να τρέξει μέχρι να βγει καθαρό και προσέχω για να διατηρήσω το έντερο όσο το δυνατόν άθικτο.
* Τα έντερα συμπεριφέρονται πολύ καλύτερα όταν πλένονται ενώ κολυμπούν σε νεροχύτη γεμάτο νερό.
* Αφού καθαριστούν, τα έντερα μπορούν να βουτηχτούν στον χυμό 2-3 λεμονιών με λίγο νερό και να μείνουν στο ψυγείο για δύο ώρες. Το λεμόνι τα ασπρίζει και τα απολυμαίνει.
* Ο πατέρας μου άφηνε το κοκορέτσι δεμένο «να βγάλει τα υγρά του» από το απόγευμα του Μ. Σαββάτου αλλά πολλοί ειδικοί διαφωνούν. Είναι πολλές οι ώρες και το κοκορέτσι στεγνώνει, λένε. Έξι ώρες είναι αρκετές, λένε.
* Η συκωταριά μαρινάρεται για μερικές ώρες σε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και λιωμένο σκόρδο.
* Αφού περάσουμε τη συκωταριά στη σούβλα, την τυλίγουμε με την μπόλια. Την ξέχασα την τελευταία φορά που έφτιαξα κοκορέτσι και ίσα που την γλυτώσαμε την καταστροφή.
* To κοκορέτσι θέλει γύρω στις δύο ώρες ψήσιμο στη σούβλα και πρέπει να είναι έτοιμο τουλάχιστον μία ώρα πριν το αρνί - για την όρεξη.
Το βασικό μυστικό της επιτυχίας κρύβεται στο δέσιμο και δεν είναι θέμα κόμπων. Είναι θέμα τεχνικής. Είναι επίσης και το αδύνατο σημείο μου κι όσοι από σας ξέρετε κάτι παραπάνω, δώστε και σώστε στο πεδίο των σχολίων.
Το κοκορέτσι του μπαμπά μου