Η μακαρονάδα της Πέμπτης: αγγελοκαμωμένη
Τα μαλλιά αγγέλου τα 'χουμε συνδέσει με σούπες νηπιακής ηλικίας ή φαγητά για το κρυολόγημα. Τι αδικία! Λεπτά τόσο ώστε να μοιάζουν αέρινα είναι από τα πιό ελαφρά ζυμαρικά και τους πρέπει ανάλογη μεταχείριση. Ιδεώδη al limone αλλά και με αυτή εδώ την παρέα μανιταριών-σπαραγγιών και προσούτο - όλα λεπτοκομμένα ώστε να μπορούν να μπλέκονται και να σμίγουν.
Μαλλιά αγγέλου με μανιτάρια-σπαράγγια-προσούτο
- 1 πακέτο (500 γρ.) μαλλιά αγγέλου ή καπελίνι
- 3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
- 3 σκελίδες σκόρδο
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 3 φλιτζάνια φρέσκα μανιτάρια κομμένα λεπτές φέτες
- 8-10 φέτες προσούτο κομμένες λεπτές λωρίδες
- 1 μάτσο σπαράγγια
- 1 φλιτζάνι κρέμα
- 1/2 φλιτζάνι παρμεζάνα τριμμένη
- 1/2 κουταλάκι μπούκοβο
Πλένω τα σπαράγγια και κόβω 5 περίπου εκατοστά από την άκρη τους (φυλάω τις άκρες για να ετοιμάσω άλλη μέρα, ζωμό λαχανικών). Κόβω τα σπαράγγια σε κομμάτια των 2-3 εκατοστών κρατώντας φυσικά ακέραιες τις κορυφές τους.
Μέχρι να κοχλάσει το αλατισμένο νερό που θα υποδεχτεί τα μαλλιά αγγέλου ετοιμάζω τη συνοδεία. Εχω κατά νου ότι τα ζυμαρικά μου (είτε μαλλιά αγγέλου είτε καπελίνι) θέλουν ελάχιστη ώρα οπόπτε θέλω να έχω όλα τα υπόλοιπα έτοιμα.
Άρα: ζεσταίνω το ελαιόλαδο στο βαρύ βαθύ τηγάνι σε μέτρια φωτιά. Ξανθίζω εκεί το κρεμμύδι - μόλις αρχίσει να παίρνει χρώμα ρίχνω το σκόρδο ψιλοκομμένο επίσης και τα μανιτάρια. Δυναμώνω λίγο τη φωτιά για να πάρουν χρώμα τα μανιτάρια να αρχίσουν να βγάζουν το νερό τους. Το τηγάνι πρέπει να είναι συνεχώς ξεσκέπαστο. Προσθέτω τα σπαράγγια και τα αφήνω όλα μαζί άλλα 3-5 λεπτά (καλό είναι τα σπαράγγια να ναι πάντα τραγανά, με όποιο τρόπο κι αν τα μαγειρεύουμε, αλλιώς η λεπτή τουες γεύση εξαφανίζεται). Στη λήξη του πενταλέπτου προσθέτω τις κορδέλλες από το προσούτο, το μισό από το τυρί, την κρέμα, αλάτι και πιπέρι και το μπούκοβο. Πολύ χαμηλή η φωτιά και αφήνω τη σάλτσα μου ίσα που να σαλεύει λίγο η επιφάνειά της.
Άπαξ και βράσουν τα ζυμαρικά (προσοχή! να μην παραβράσουν, οπωσδήποτε 2 λεπτά λιγότερο από την ενδεικνυόμενη ώρα που αναγράφει η συσκευασία) τα σουρώνω στα γρήγορα (κρατάω λίγο από το νερό) και αμέσως τα μεταφέρω σε βαθιά πιατέλα. Ανακατεύω με τη σάλτσα (αν βλέπω ότι είναι στεγνά προσθέτω λίγο από το καυτό νερό των ζυμαρικών), ανακατεύω και πασπαλίζω με το υπόλοιπο τυρί.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: αφιερωμένη εξαιρετικά
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: άνοιξη στη Μεσόγειο
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: η σκορδάτη
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: Κόκκινα φανάρια
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: θυμωμένη και χορτασμένη
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για ανικανοποίητους
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: σαν χαδάκι σε μάγουλο
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: ένας χρόνος bostanistas!
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: Φελλίνι για πάντα
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για χαδιάρηδες
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για γόητες
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: για αργοπορημένους
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: διπλή εκλογική
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: το μέγεθος μετράει
- Σπαράγγι, το εκλεκτό: τα βασικά
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: μες στην πολλή σκοτούρα μου
- H μακαρονάδα της Πέμπτης: μελωμένη, καραμελωμένη
- Η μακαρονάδα της Πέμπτης: άντε, λίγο κέφι