Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Στις μικροσκοπικές κουζίνες των ιστιοπλοϊκών ένας είναι ο κανόνας: Λιτότητα! Λίγα υλικά, απλές διαδικασίες. Συμπληρώνω κι έναν δεύτερο κανόνα, δικό μου: Ποτέ κονσέρβες! Δύσκολο; Όχι και τόσο. Φρέσκα προϊόντα βρίσκεις παντού και το μαγείρεμα, στις δικές μου ιστιοπλοϊκές παρέες τουλάχιστον, είναι κομμάτι της απόλαυσης.

Έτσι, το περασμένο Σαββατοκύριακο, την ώρα που, ταξιδεύοντας από Αίγινα για Πόρο, οι καπετάνιοι ανέβαζαν τη μαΐστρα, οι μούτσοι στην κουζίνα ετοιμάζαμε τους λιτούς μεζέδες: Ντολμαδάκια (μαγειρεμένα στην Αθήνα), ντομάτα με παξιμάδια, φέτα, χοντρό αλάτι και βασιλικό, ένα τύπου γουακαμόλε (αβοκάντο λιωμένο με το πιρούνι και ανακατεμένο με λεμόνι, καυτερή ξερή πιπερίτσα, αλάτι, μικρά καρεδάκια ντομάτας, μαϊντανό) και ψητές μελιτζάνες.

Θα σταθώ σ’ αυτές τις μελιτζάνες γιατί είναι οι αγαπημένες μου, απαιτούν τον λιγότερο κόπο και δίνουν το μέγιστο της γεύσης. Τις φτιάχνουμε συχνά στις θαλασσινές εξορμήσεις αλλά στέκονται εξαιρετικά ως ορεκτικό στα καλοκαιρινά τραπέζια της Αθήνας.

Μελιτζάνες ψητές με τυρί (για 2 άτομα)

Κόβω τις μελιτζάνες κατά μήκος στη μέση. Με τη μύτη του μαχαιριού χαράζω την ψίχα σε ρόμβους, προσέχοντας να μη φτάσω μέχρι κάτω (η φλούδα πρέπει να μείνει ανέπαφη). Με τα χέρια τραβάω λίγο τις μελιτζάνες ν' ανοίξουν οι χαραγματιές και πασπαλίζω με χοντρό αλάτι. Κόβω το σκόρδο σε λεπτά φετάκια και τα σπρώχνω μέσα στις χαραγματιές.

Με ένα πινέλο αλείφω τις μελιτζάνες με λάδι και τις βάζω σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί με την κομμένη επιφάνεια προς τα πάνω. Τις ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 45-50 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει καλά η ψίχα τους.

Μόλις τις βγάλω από τον φούρνο, έτσι όπως καίνε, πασπαλίζω με το τριμμένο τυρί που λιώνει εξαιρετικά. Τις σερβίρω στην πιατέλα ζεστές, στολισμένες με λίγο μαϊντανό και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.