Τρέβλες, οι φτωχούλες του μπαξέ
Μετά από αρκετά χρόνια λειτουργίας του ξενώνα στην Τσαγκαράδα, κατόρθωσα και υπέταξα ένα μέρος της πηλιορείτικης ζούγκλας και έφτιαξα έναν βοτανικό κήπο και έναν μπαξέ με ντοματίνια και καυτερά πιπέρια. Το χώμα είναι τόσο πλούσιο, που δεν προλαβαίνουμε να ξεριζώνουμε τα παντός είδους ζιζάνια που ξεφυτρώνουν από παντού. Όχι όλα βέβαια. Υπάρχουν και τα παράπλευρα κέρδη, οι τρέβλες ή γλυστρίδες ή αντράκλες.
Αυτός ο φτωχοδιάβολος φυτρώνει παντού. Στις άκρες των παρτεριών, ανάμεσα στις ντοματιές, όπου βρει νερό. Φυτρώνει και απλώνει τα πλοκάμια του, με τα παχιά φυλλαράκια και τα κίτρινα λουλουδάκια. Κάθε καλοκαίρι των παιδικών μου χρόνων θυμάμαι τον πατέρα μου να προσθέτει τρέβλες στη ντοματοσαλάτα μας. Περιμένοντας κι εγώ να γίνουν τα ντοματίνια μου, αποφάσισα ένα πρωί να δοκιμάσω να εντάξω τις τρέβλες στο πρωινό του ξενώνα.
Πρωί – πρωί μάζεψα αρκετές και βουρ στην κουζίνα. Πήρα ένα μάτσο, το ψιλοέκοψα και δημιούργησα το τρεβλατζίκι!
Τρεβλατζίκι Αμανίτα
Συστατικά
- ένα μάτσο γλυστρίδα
- γιαούρτι
- ελαιόλαδο
- αλάτι, πιπέρι
Παρασκευή
Ψιλοκόβουμε το ατυχές ζιζάνιο. Σ' ένα μπολ βάζουμε στραγγιστό γιαούρτι, προσθέτουμε τις τρέβλες, ελαιόλαδο και όσο αλατοπίπερο τραβάει η όρεξή μας. Ανακατεύουμε καλά και βάζουμε στο ψυγείο. Αν δεν ήταν για πρωινό, ίσως του πρόσθετα και λίγο σκόρδο. Το αποτέλεσμα είναι δροσιστικό και υγιεινό, καθώς η τρέβλα είναι πλούσια σε ω-3.
Το σερβίρω σε γυάλινο μπολάκι συνοδευόμενο από πιατάκι με δροσερές τρεβλίτσες στολισμένες με ένα ντοματίνι κομμένο στη μέση. Η αποδοχή θριαμβευτική!
Μέχρι στιγμής το έχουν δοκιμάσει Ρώσοι, Ισραηλινοί, Ελβετοί, Γερμανοί, Βέλγοι, Πολωνοί και Γάλλοι. Ποιοι το επέστρεψαν χωρίς να το δοκιμάσουν; Μα φυσικά Έλληνες! Φαίνεται ότι παρά την κρίση η φτωχούλα είναι πολύ ταπεινή για τα γούστα μας.
Ολίγα επιστημονικά για το ζιζάνιό μας, εδώ.