Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η απόφαση πάρθηκε στην, καθιερωμένη πια, μάζωξη του περασμένου Σαββάτου: «μετά τον Δεκαπενταύγουστο φεύγουμε για camping τουλάχιστον πέντε ημερών». Στην παρέα μας τα κριτήρια για την επιλογή της κατάλληλης παραλίας αυστηρά: δυσπρόσιτη, όσο το δυνατόν άγνωστη και, κυρίως, σε περιοχή χωρίς σήμα για τα κινητά. Επομένως και οι προμήθειές μας θα κινούνταν στο ίδιο... αναχωρητικό πνεύμα. Όσο οι άλλοι ξέθαβαν πασαλάκια, σκηνές και στρώματα, εγώ αναρωτιόμουν τι θα τρώμε και, κυρίως, τι θα πίνουμε. Έμαθα πως υπάρχει μια καντίνα στα 200 περίπου μέτρα - πληροφορία εφησυχαστική - κι έτσι η ετοιμασία κολατσιού κρίθηκε μη αναγκαία. «Μόνο νερό, φρούτα και πάγο» επέτρεπε το λακωνικό ανακοινωθέν των πιο έμπειρων. Εκεί που όμως στάθηκα ανυποχώρητη ήταν στην πιο πρόσφατή μου ανακάλυψη, τη γρανιτένια λεμονάδα με τριμμένο πάγο και δυόσμο. Εν όψει εξόρμησης, ετοίμασα τρία μπουκάλια, ένα εκ των οποίων έχει ήδη εξαφανιστεί. Δικαίως όμως, οι ζέστες στην πόλη συνεχίζονται και τούτη η γρανίτα είναι ό,τι πιο απολαυστικό και δροσερό δοκίμασα τελευταία.

Για περίπου τέσσερα ποτήρια λεμονάδας χρειάζονται:

Έριξα όλα τα υλικά στο μπλέντερ και τ' ανακάτεψα σε μέτρια ταχύτητα για 5 - 6 λεπτά, μέχρι η όψη να θυμίζει πρασινωπή γρανίτα.

Αν είναι πολύ πηχτή, προσθέστε λίγο νερό. Δοκιμάστε και αν παραείναι γλυκιά ή ξινή για τα γούστα σας, προσθέστε λεμόνι ή ζάχαρη αντίστοιχα.

Την έριξα απευθείας στο ποτήρι για δοκιμή (και δεν έμεινα ασφαλώς στη δοκιμή). Επανέλαβα τη διαδικασία διπλασιάζοντας τις ποσότητες και μένοντας σχετικά πιστή στην αναλογία των υλικών: δύο φλιτζάνια χυμό λεμονιού, μία χούφτα δυόσμο, 15 κ.σ. ζάχαρη, διπλάσια παγάκια και 1 φλιτζ. νερό. Με αυτές τις δόσεις γέμισα μία κανάτα και επανέλαβα το ίδιο για τις άλλες δύο.

Διατηρείται εδώ και τέσσερις ημέρες στην κατάψυξη μια χαρά, έχει την όψη παγωμένης γρανίτας. Η γεύση της αναλλοίωτη, σαν τη στιγμή της ετοιμασίας. Πριν την σερβίρω, την άφησα για 10 λεπτά εκτός ψύξης, μαλάκωσε, την ανακάτεψα στη συνέχεια καλά μ' ένα μεγάλο κουτάλι και την μοίρασα στα ποτήρια. Καλαμάκια για τους υπόλοιπους, εγώ προτιμώ να την γευτώ απευθείας από το ποτήρι.

Για το ψυγειάκι του camping σκοπεύω να την μοιράσω σε μπουκάλια με πώμα που σφραγίζει γερά. Θα εκμεταλλευτώ σίγουρα τον μπόλικο πάγο για να την κρατήσω δροσερή γι' αρκετές ώρες, διαφορετικά ποντάρω στον ευρύχωρο καταψύκτη και την ευγένεια του καντινιέρη.

[*Η Μαριάννα Μπούτου είναι φίλη bostanistas]