Ο θείος μου ο μελισσοκόμος

του Νίκου Ορφανού 1 Σεπτεμβρίου 2014 • Παραγωγοί + προϊόντα • Κρήτη, μελισσοκομία, μέλι

«Τη ζωή, Νικολή, πρέπει να την κυνηγάς εσύ και όχι να σε κυνηγά εκείνη, κατάλαβές το;». Αυτό γυρίζει και μου λέει ο θείος μου ο Δημήτρης Ορφανός, καθώς μου εξιστορεί το πώς έγινε μελισσοκόμος. Τον ήξερα αμπελουργό και ελαιοπαραγωγό, μα την τελευταία δεκαετία βγάζει μέλι αγνό και θεσπέσιο.

Πώς το αποφάσισες; τον ρωτώ.
- Είχα πάει σ' έναν τρύγο παλιά και μου άρεσε. Πήρα βιβλία κι άρχισα να διαβάζω. Να σου δείξω εδώ από πίσω, ένα τσουβάλι βιβλία διάβασα, πήγα σε σεμινάρια, μα ακόμα δεν μπορώ να πω πως κατέχω τη μελισσοκομία. Νικολή, αυτό είναι ένα πράγμα ζωντανό, πώς να στο πω, δεν σταματά ποτέ να εξελίσσεται.

Τον αγαπώ τον θείο, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι εκτιμά τη γνώση των βιβλίων. Διαβάζει για το καθετί που τον απασχολεί. Στο σαλόνι του, έχει σε περίοπτη θέση τη βιβλιογραφία του Καζαντζάκη και πού και πού μου πετά καμιά αποστροφή από ‘κείνον. Τι σ’ αρέσει στη μελισσοκομία, θείε;
- Τι να σου πω παιδί μου, εξηγείται ο έρωτας; Η μελισσοκομία είναι έρωτας. Η σοφία που έχει ο κόσμος της μέλισσας είναι από τα πιο θαυμαστά στον κόσμο.

Και μου εξηγεί και μου δείχνει τις κυψέλες του, τα βαζάκια που μαζεύει το μέλι, τη στρόφιγγα που τρυγά, τα εξαγωνικά σχήματα των κυψελών, το κερί που μαζεύει, την κεραλοιφή που φτιάχνει με τη θεία μου την Πόπη, η οποία φτιάχνει και ένα καταπληκτικό πράσινο λικέρ αρμπαρόριζα.
- Βλέπεις εδώ στη στρόφιγγα; Εδώ βάζουμε τις κυψέλες, τις γυρνά και το μέλι πέφτει στα τοιχώματα και από τα τοιχώματα της δεξαμενής κυλά κάτω και βγαίνει από τη στρόφιγγα εδώ, με κατατοπίζει ο θείος.

Συνειδητοποιώ ότι η μελισσοκόμοι είναι ουσιαστικά ερωτευμένοι με τις μέλισσες. Ή μπορεί και με τη βασίλισσα την ίδια. Είναι οι ανθρώπινοι αυλικοί της. Προστατεύουν τις εργάτριές της και παίρνουν κι αυτοί την ανταμοιβή τους.

Που τα έχεις τα μελίσσια θείε;
- Τα μετακινώ από δω και κει, σε μέρη ήσυχα με θυμάρι και κωνοφόρα.

Γιατί το Κρητικό μέλι έχει ένα άρωμα διαφορετικό από τα άλλα;
- Τι να σου πω, να ‘ναι ο μαλοτήρας και τα βότανα που έχουμε εδώ τα πολλά; Μάλλον όλα αυτά μαζί.

Υπερηφάνως είμαι γόνος από σόι μελισσοκομικόν. Και οι τρεις θείοι μου από το σόι της μάνας μου στη Λαμία, μελισσοκόμοι κι αυτοί εκλεκτοί. Ακόμα θυμάμαι την ιστορία που είχε πάει ο συγχωρεμένος ο θείος μου ο Βαγγέλης, με τον αδερφό του τον Τάκη και τον άλλο μου θείο, τον Θανάση, Θεός σχωρέστον κι αυτόν, καλός που ήταν, να δούνε τον Μελισσοκόμο του Αγγελόπουλου, νομίζοντας ότι πρόκειται περί μελισσοκομίας. Στο μισάωρο απάνω, πετάγεται ο Βαγγέλης όρθιος φωνάζοντας: «Όχι, δεν είναι έτσι οι μελισσοκόμοι, τι πράματα είναι αυτά;» και έγινε χαμός στο σινεμά.

Μασουλάω λίγο κερί από το μέλι του θείου μου του Δημήτρη. Να το καταπιώ, θείε;
- Κι αμ ήντα; Κάνει καλό στο στομάχι.

Το ελληνικό μέλι, αδέρφια, είναι ίσως το καλύτερο του κόσμου. Προσέξτε όταν αγοράζετε βασιλικό πολτό, παίζει μεγάλο ρόλο η αποθήκευσή του. Προσωπικά αποφεύγω το συσκευασμένο του εμπορίου και προτιμώ από παραγωγό που τον ξέρω και γνωρίζω πώς δουλεύει. Επίσης εξαιρετικό τονωτικό είναι η γύρη, με περιορισμένη όμως διάρκεια ζωής, γι' αυτό και οι συσκευασμένες των σουπερμάρκετ αμφίβολη ωφέλεια έχουν μετά ένα διάστημα - μιλάμε για πολύ ευπαθή προϊόντα.

Τώρα είναι ο καιρός του μελισσοκομικού τρύγου. Προτιμήστε μέλι ελληνικό πιστοποιημένης ποιότητας ή από μελισσοκόμο που εμπιστεύεστε. Ψήστε δυο φετούλες ψωμάκι, όπως θα έλεγε και ο Ηλίας Μαμαλάκης, βάλτε βουτυράκι και αλείψτε τις με μέλι για πρωινό ή κολατσιό. Το περιώνυμο βουτυρόμελο έθρεψε γενιές ελληνοπαίδων.

Θείε, σε έχουν τσιμπήσει οι μέλισσες;
- Πολλές φορές, μα δεν παθαίνω τίποτα!