Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Δεν ξέρω αν συμβαίνει σε όλους, σε μένα πάντως, αφού έχει κλείσει ένας κύκλος - ανεξάρτητα αν είναι καλός ή κακός -, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μου έρχονται στο μυαλό μνήμες - αντίστοιχα όμορφες ή άσχημες - μέσα από χρώματα, αρώματα και γεύσεις. 

Αφού έκλεισε, λοιπόν, ο κύκλος των παρατεταμένων φετινών μου διακοπών, αφού πέρασε κι ένας μήνας περίπου στην Αθήνα, η απίθανη γεύση από το γλυκό ντομάτας της Ζωής ξανάρθε έντονα στο μυαλό μου ένα άσχετο απόγευμα καθώς περπατούσα σ' έναν κεντρικό αθηναϊκό δρόμο. Ίσως κάποια μυρωδιά; Ή μήπως η εικόνα ενός καροτσιού με κατακόκκινες καταπληκτικές ντομάτες που πουλούσε ένας πλανόδιος μανάβης; Τίποτα άλλο δεν θύμιζε πάντως τη φάση. Καθόμασταν χαλαροί σε μια παρά θίν' αλός βεράντα, βρεγμένοι ακόμα από τη θάλασσα, με καπέλα, αντιηλιακά και γυαλιά ηλίου, όταν εμφανίστηκε η πάντα γελαστή και φιλόξενη Ζωή με το υπέροχο γλυκό της. Με την αλμύρα της θάλασσας στο στόμα γευτήκαμε ντομάτες – γλυκό του κουταλιού με αμύγδαλο. Δύο συναισθήματα έχω όταν έρχεται στο μυαλό μου εκείνο το ζεστό καλοκαιρινό απομεσήμερο: ευδαιμονία από την υπέροχη γεύση και έκπληξη όσον αφορά τη χρήση του ασβέστη στην μαγειρική.

Έτσι έμαθα, λοιπόν, τα γλυκά του κουταλιού οφείλουν την τραγανότητά τους σε σβησμένο ασβέστη αραιωμένο με νερό. Παίρνεις, δηλαδή, ένα κιλό ασβέστη σε υγρή, κρεμώδη μορφή, τον αραιώνεις με δύο λίτρα νερό και βυθίζεις μέσα το φρούτο, στην περίπτωσή μας τις καθαρισμένες ντομάτες. Τις αφήνεις περίπου μια ώρα και αυτές σφίγγουν. Ο ασβέστης επιδρά στην εξωτερική επιφάνεια της ντομάτας και έτσι δημιουργείται μια καινούρια φλούδα, ένα νέο προστατευτικό στρώμα. Μετά από αυτή τη διαδικασία, ξεπλένουμε το φρούτο ή το λαχανικό με πάρα πολλά νερά ώστε να μη μείνουν υπολλείμματα. Αν ξεπλυθεί καλά, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα γιατί δεν ποτίζεται η σάρκα του. Αυτή η αίσθηση με συνοδεύει ακόμα. Εννοείται ότι αφού αγόρασα ντομάτες, έσπευσα σε μια μάντρα με υλικά οικοδομών, πήρα τον ασβέστη μου κι επέστρεψα γρήγορα-γρήγορα στο σπίτι για να φτιάξω το γλυκό.

Υλικά

Κόβουμε από πάνω τις ντομάτες. Τις ξεφλουδίζουμε και με ένα συρματάκι βγάζουμε τα σπόρια χωρίς να βγει η ψίχα. Τις πλένουμε καλά και τις βάζουμε σε μια λεκάνη όπου έχουμε αραιώσει περίπου ένα κιλό ασβέστη σε δύο λίτρα νερό.

Μόλις σφίξουν, είναι έτοιμες (μία με μιάμιση ώρα).Τις ξεπλένουμε με πολλά νερά για να καθαρίσουν τελείως από τον ασβέστη. Βάζουμε μέσα σε κάθε ντομάτα ένα αμύγδαλο, περίπου ½ κουταλιά του γλυκού βανίλια - ζάχαρη με μαστίχα, τις σφίγγουμε δίνοντας τους σχήμα και τις τοποθετούμε στην κατσαρόλα σε στοίβες.

Ρίχνουμε τη ζάχαρη, το νερό και τις αφήνουμε να βράσουν σε δυνατή φωτιά για περίπου είκοσι λεπτά. Στη συνέχεια χαμηλώνουμε τη φωτιά και τις βράζουμε μέχρι να δέσει το σιρόπι. Δέκα λεπτά πριν τις βγάλουμε, προσθέτουμε μια κουταλιά ξινό. Τις προσφέρουμε μ' ένα αμύγδαλο πάνω σε κάθε πομοντόρι.