Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όσοι ασχολούνται με δίαιτες και θερμίδες ν΄αποχωρήσουν πάραυτα παρακαλώ. Όσοι μετρούν χοληστερίνες κλπ, να τους ακολουθήσουν. Όσοι κάνουν κηρύγματα, γκρινιάζουν και μεμψιμοιρούν, ομοίως. Εδώ, σήμερα, επιδαψιλεύουμε φροντίδες για τον ξενύχτη. Γυρνάει στη βάση του όταν πια έχει φέξει, μη ρωτάτε πού ήταν. Μπορεί να δούλευε, μπορεί να 'ταν με ακόλαστες παρέες, μπορεί να περιπλανιόταν μόνος και να 'κανε κατάμαυρες σκέψεις. Είναι θεονήστικος, ταλαιπωρημένος κι ακόμη δεν μπορεί να πέσει να κοιμηθεί. Μαγειρεύω γι’ αυτόν.

Βάζω τα μακαρόνια να βράσουν στο καλά αλατισμένο νερό που κοχλάζει (1-2 λεπτά λιγότερο από την ενδεικνυόμενη στο πακέτο τους, ώρα).

Παράλληλα: λειώνω το βούτυρο στο γνωστό βαρύ, βαθύ τηγάνι σε μέτρια φωτιά. Ρίχνω και τα κουκουνάρια να πάρουν χρώμα, φροντίζοντας να μην καούν. Μ' ένα τρυπητό κουτάλι τα βγάζω και τα αφήνω παράμερα. Μέσα στο σκεύος τηγανίζω τα αυγά, για τρία λεπτά μόνο: ρίχνω το καυτό βούτυρο να πήξει το ασπράδι, θέλω ο κρόκος να παραμείνει τελείως ρευστός. Τα αλατίζω.

Βγάζω τα αυγά επίσης με τρυπητό κουτάλι και τα κρατώ ζεστά παραδίπλα.

Σουρώνω τα μακαρόνια (κρατώ ½ φλιτζάνι από το νερό τους) και τα ρίχνω στο καυτό ακόμη τηγάνι με το βούτυρο. Μαζί ρίχνω και τα μισά από τα κουκουνάρια. Βρέχω με το καυτό νερό που έχω φυλάξει, ανακατώνω κι έτσι προκύπτει η σαλτσίτσα μου. Πιπερώνω χωρίς τσιγκουνιές.

Έτοιμα όλα και σερβίρω: στρωματάκι από τις ταλιατέλες κι από πάνω τα αυγά. Πασπαλίζω με το υπόλοιπο κουκουνάρι και με άφθονη παρμεζάνα.

(σημείωση καίρια, για τις χειμωνιάτικες μέρες: φροντίζω τα πιάτα να είναι ζεστά).