Τα κρητικά: ιμάμ της Γαύδου
Στη Γαύδο ήθελα πολλά χρόνια να πάω. Μάλιστα τα τελευταία δυο χρόνια έφτασα μέχρι τα Σφακιά και μετά... δεν έφευγε το πλοίο λόγω καιρού. Βλέπετε, η καλύτερη περίοδος για να πάει κάποιος και πραγματικά να απολαύσει τη φύση, τη χαλαρότητα και κυρίως την απεραντοσύνη των αμέτρητων αστεριών στον ουρανό το βράδυ, είναι στην αρχή ή στο τέλος του καλοκαιριού που δεν έχει πολύ κόσμο. Οι ντόπιοι λένε ότι η Γαύδος είναι ένα μέρος που ή αρέσει ή δεν αρέσει. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση. Οι φίλοι που με ξέρουν καλά, μου είπαν ότι αν θα πάω θα το «καψουρευτώ» και έτσι έγινε. Η πρώτη επίσκεψη έγινε αρχές Ιουνίου και η δεύτερη πριν από μια εβδομάδα περίπου. Όπως καταλαβαίνετε, δημιουργήθηκε μια δυνατή αγάπη.
Το νησί βρίσκεται 26 ναυτικά μίλια νότια της Χώρας Σφακίων, ενα ακόμη υπέροχο μέρος της Νότιας Κρήτης. Υπάγεται στον νομό Χανίων και στην περιφέρεια Κρήτης. Είναι το νοτιότερο ελληνικό και μαζί ευρωπαϊκό άκρο με μόνιμους κατοίκους λιγότερους από 100. Οι παραλίες έχουν κρυστάλλινα νερά και στην ενδοχώρα της ξεπροβάλλουν δάση από πεύκα και κέδρους. Τα λιγοστά σπίτια είναι απόλυτα ταιριαστά με τη φύση, πράγμα που δείχνει τον σεβασμό των κατοίκων και την προσπάθειά τους να διατηρήσουν την ομορφιά της. Η πρόσβαση στη Γαύδο εκτός από Σφακιά γίνεται και από την Παλαιόχωρα, ένα ακόμη χωριό της Νότιας Κρήτης.
Η συνταγή που θα διαβάσετε σήμερα είναι από την Κική Βαϊλακάκη, γέννημα - θρέμμα του νησιού, που διατηρεί ένα μικρό ταβερνάκι και ενοικιαζόμενα δωμάτια στην παραλία του Σαρακίνικου, βόρεια της Γαύδου, λίγα μόλις μέτρα από τη θάλασσα. Ένας νέος άνθρωπος που φροντίζει στην κουζίνα της να έχει όλων των ειδών τα μαγειρευτά, από λαχανικά, κρέας παραγωγής τους, τυροκομικά από τα Σφακιά, ψάρι και όσπρια σε καθημερινή βάση. Για την Κική, από το 1990 που ανέλαβε την επιχείρηση, μεγάλη σημασία έχει η ποιότητα του φαγητού, η ευγένεια, η καθαριότητα, η ποσότητα και οι προσιτές τιμές. Μοιράζει τη ζωή της μεταξύ Χανίων και Γαύδου και έχει το πιο λαμπερό και καλοσυνάτο βλέμμα που έχω συναντήσει ποτέ σε άνθρωπο. Την ευχαριστώ για τη συνταγή της και φυσικά ανανεώσαμε το ραντεβού μας στο νησί μόλις έρθει η άνοιξη.
Ιμάμ γαυδιώτικο
Υλικά
- 5 μελιτζάνες φλάσκες
- ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
- αλάτι για το ξεπίκρισμα
- 5 μέτρια κρεμμύδια κομμένα σε φέτες
- 3 ώριμες μεγάλες ντομάτες
- 1 κ.σ. πελτέ ντομάτας
- σκόρδο κατά βούληση (μην το λυπηθείτε)
- 1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 300 γρ. φέτα
- μπόλικο ελαιόλαδο, θυμάρι, αλάτι, πιπέρι
Κόβουμε τις μελιτζάνες στη μέση και τις ξεπικρίζουμε με αλάτι. Τις ξεπλένουμε, τις στραγγίζουμε και τις χαράζουμε. Σ' ένα τηγάνι με ελαιόλαδο και δυνατή φωτιά τις ροδίζουμε και από τις δύο πλευρές.
Η δυνατή φωτιά δεν αφήνει τις μελιτζάνες ν' απορροφήσουν το λάδι και να γίνουν πολύ βαριές. Τις απλώνουμε σ' ένα ταψί και πάμε να φτιάξουμε τη σάλτσα. Σε μια κατσαρόλα τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο και το ελαιόλαδο. Προσθέτουμε τη φρέσκια ντομάτα, τον πελτέ, θυμάρι, αλάτι, πιπέρι και στο τέλος τον μαϊντανό.
Στα σημεία που έχουμε χαράξει τις μελιτζάνες, βάζουμε κομμάτια φέτας και τις γεμίζουμε με τη σάλτσα. Ψήνουμε στους 250 βαθμούς σε προθερμασμένο φούρνο για 20 με 30 λεπτά.