Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Όταν φυτεύτηκαν, τον περασμένο Μάιο, οι δύο κολοκυθιές της φωτογραφίας είχαν ύψος επτά εκατοστών. Τέσσερεις μήνες αργότερα, έχουν ξεπεράσει τα επτά μέτρα κι έχουν βάλει στόχο τον ουρανό.

Οι σπόροι της αιγυπτιακής Ελλύφης (Luffa aegyptiaca) ήταν δώρο φίλων και η πρώτη προσπάθεια καλλιέργειας απέτυχε παταγωδώς. Η συγκεκριμένη κολοκυθιά δεν κάνει ούτε για γλάστρα, ούτε για την ταράτσα μας, ούτε και για το σκιερό μπαλκόνι της μητέρας μου, η οποία δεν άντεξε να μην κάνει μία δοκιμή.

Την περασμένη άνοιξη αποφασίσαμε να δώσουμε μία πραγματική ευκαιρία στις κολοκυθιές. Οι σπόροι φυτεύτηκαν σε σπορείο και μόλις τα φυτάκια πήραν λίγο ύψος, ταξίδευσαν μέχρι την εξοχή και φυτεύτηκαν στο χώμα, με την πλάτη σε ανατολικό, ψηλό τοίχο.

Ποτίζονται κανονικά, είναι γεμάτες όμορφα, κίτρινα λουλούδια και οι δύο πρώτες, μακρόστενες κολοκύθες έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους, δημιουργώντας σοβαρές ελπίδες για χριστουγεννιάτικα ντους με λούφες δικής μας παραγωγής. Διαβάζω ότι πρέπει να μείνουν στο φυτό μέχρι να ξεραθεί το εσωτερικό τους και να αρχίσουν να μαυρίζουν ή να κιτρινίζουν εξωτερικά. Για να μεταμορφωθούν σε σφουγγάρια χρειάζονται ειδική επεξεργασία, επί της οποίας θα επανέλθω μόλις τελειώσω τις έρευνες - και αφού κόψω την πρώτη μου κολοκύθα.