Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Υποδεχτήκαμε τον άρρωστο στο σπίτι ύστερα από 17 μέρες στο νοσοκομείο. Μόλις εγκαταστάθηκε στο νέο κρεβάτι, που ανεβαίνει-κατεβαίνει, σκύβει και απλώνει, κοίταξε με αγαλλίαση το γνώριμο περιβάλλον γεμάτο βιβλία και λουλούδια και είπε: «Τι θα φάμε;». Έπρεπε να το περιμένω. Το φαγητό του νοσοκομείου τον είχε απογοητεύσει.

Εδώ πρέπει να σας πω ότι ο άντρας μου, ο Λευτέρης, εκτός από λιχούδης και καλοφαγάς είναι και αθεράπευτα αισιόδοξος. Σε κάθε χώρο εστίασης (για να χρησιμοποιήσω όρο που έμαθα από τις ειδήσεις της Κρίσης) σηκώνει το πιρούνι στο στόμα με ενθουσιασμό και την ελπίδα ότι θα γευτεί κάτι νόστιμο και ενδιαφέρον. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τα συστημένα εστιατόρια αλλά και για φαστφουντάδικα και κάθε βενζινάδικο της Εθνικής οδού που διαθέτει πέντε μπαγιάτικες τυρόπιτες. Όταν προσπαθήσω να τον αποτρέψω, ή μου ξεφεύγει μετά το απαγορευμένο «Σε προειδοποίησα», μου θυμίζει μια θαυμάσια μακαρονάδα με κιμά που φάγαμε στο σελφ-σέρβις του φέριμποτ μια χειμωνιάτικη νύχτα με φουρτούνα παρέα με φορτηγατζήδες και επίσης μια σαλάτα με τρυφερά φυλλαράκια από διάφορα μαρούλια και διάφανο ροζ προσιούτο στην καφετέρια μιας autostrada στην Ιταλία προ αμνημονεύτων ετών.

Και στο νοσοκομείο, λοιπόν, όταν έφτανε ο δίσκος, τον αντιμετώπιζε κάθε φορά με ανανεωμένη μάταιη ελπίδα. Η μόνη ευτυχής στιγμή ήταν όταν ανακάλυψε την έτοιμη τυποποιημένη «κρεμούλα» και απόρησε, όταν του είπα ότι τις πουλάει το σουπερμάρκετ, γιατί δεν του είχα πάρει ποτέ. Φτάνοντας στο σπίτι είχε φιλόδοξες ελπίδες… Πού να του πω ότι είχα αυστηρές οδηγίες υγιεινής αλλά και δυναμωτικής δίαιτας. Η πρώτη μου σκέψη για στερεότυπο δυναμωτικό ήταν το μοσχαρίσιο συκώτι (από παιδιά δεν μας το λέγανε;) που ήξερα ότι του αρέσει πολύ (σκεφτόμουνα να το κάνω στη σχάρα με βραστές νέες πατατούλες και κολοκυθάκια). Ενθουσιάστηκε ο άρρωστος. “Fegato alla Veneto!”. Προσπάθησα να αντισταθώ αλλά επέμεινε… «Τι λες; Είπανε πολλά λαχανικά και τα κρεμμύδια είναι λαχανικά. Και πουρέ πατάτας, παρακαλώ».

Έτσι ξεκίνησα να φτιάξω μια πιο υγιεινή μορφή του αγαπημένου αυτού βενετσιάνικου πιάτου, με λάδι αντί βούτυρο, χωρίς ζάχαρη στα κρεμμύδια, ελάχιστο αλάτι και μπόλικο λεμόνι. Στον πουρέ έβαλα ελάχιστο αλάτι πρόσθεσα και σκόρδο βρασμένο με τις πατάτες, αντικατέστησα με λάδι το βούτυρο και το πλήρες γάλα με άπαχο.

Συκώτι μοσχαρίσιο με καραμελωμένα κρεμμύδια (για 3 μερίδες)

Υλικά

Οδηγίες

Σε μη κολλητικό βαθύ τηγάνι τσιγαρίζετε ελαφρά τα κρεμμύδια σε λίγο λάδι με ελάχιστο αλάτι ανακατεύοντας τα πάνω κάτω ώσπου να ελαττωθεί αρκετά ο όγκος τους. Μετά προσθέτετε μερικές κουταλιές ζεστό νερό, χαμηλώνετε τη φωτιά όσο πάει και σκεπάζετε σφιχτά το τηγάνι. Συνεχίζετε ανακατεύοντας κάθε τόσο και προσθέτοντας μια-δυο κουταλιές νερό, αν χρειάζεται.

Ύστερα από 30-40 λεπτά, όταν τα κρεμμύδια ροδίζουν, ξεσκεπάζετε το τηγάνι και συνεχίζετε να ανακατεύετε αλλά πιο συχνά, ώσπου να μη μείνουν καθόλου υγρά και τα κρεμμύδια αποκτήσουν σκούρο καστανό χρώμα. Ο όγκος τους θα έχει ελαττωθεί αφάνταστα.

Όσο μαγειρεύονται, σε άλλο τηγάνι (κολλητικό αυτή τη φορά), τσιγαρίζετε καλά το συκώτι και από τις δυο μεριές. Βγάζετε το κρέας απ’ το τηγάνι και με κοφτερό μαχαίρι το κόβετε σε λεπτές, λοξές φέτες. Αλατίζετε ελάχιστα και επιστρέφετε στο τηγάνι μαζί με τα υγρά τους σε χαμηλή φωτιά, γυρίζοντας για να ψηθούν ελαφρά κι από τις δυο μεριές. Σβήνετε με λίγο ζεστό νερό και το μισό λεμόνι ξεκολλώντας τα καραμελωμένα κομματάκια από τον πάτο του τηγανιού, δίνετε μια βράση και βγάζετε απ’ τη φωτιά μόλις δέσει λίγο αλλά πριν εξατμιστεί η σάλτσα.

Αν θέλετε στο τέλος ανακατεύετε τα κρεμμύδια με το κρέας και τα σερβίρετε μαζί, σκορπώντας τον μαϊντανό ή δεντρολίβανο από πάνω. Ταιριάζει πολύ η σαλάτα με λάχανο και καρότο.