Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

«Better than nutella» υποσχόταν το bonappetit.com για αυτή την πραλίνα σοκολάτας και βρήκα τον τίτλο τόσο προκλητικό, σχεδόν υβριστικό, που πεισμωμένος αποφάσισα να την δοκιμάσω. Κατά καιρούς έχω συναντήσει κάμποσες συνταγές για σπιτικά σοκολατένια αλείμματα, πίστευα όμως πως δύσκολα κάποιο θα μπορεί να ξεπεράσει τις ηδονικές κουταλιές των συσκευασμένων. Μόνο φουντούκια, σοκολάτα, βούτυρο, κρέμα γάλακτος και ζάχαρη ζητούσε η εν λόγω παρασκευή, γρήγορα όλα βγήκαν στον πάγκο και λίγες ώρες μετά διαψεύστηκα πανηγυρικά: η σπιτική μου πραλίνα σοκολάτας εκθρόνισε τις μελαμψές συσκευασμένες βασίλισσες του ντουλαπιού.

Ζέστανα τον φούρνο στους 180 βαθμούς και άδειασα τα φουντούκια σε ένα ρηχό ταψί. Μόλις ζεστάθηκε καλά, τα φούρνισα και άφησα να ψηθούν μέχρι να ροδίσουν, όχι να καούν· 10 λεπτά ήταν αρκετά. Τα άφησα να κρυώσουν (έκανα το λάθος να τα βγάλω στο μπαλκόνι και έτσι χάρισα ευχάριστες γευστικές στιγμές σε κάμποσα περιστέρια της γειτονιάς, οπότε προτιμήστε να τα αδειάσετε σε ένα ρηχό πιάτο κοντά σε ανοιχτό παράθυρο εντός σπιτιού). Σε όσα είχε μείνει λίγη φλούδα, την αφαίρεσα πανεύκολα τρίβοντας με μία πετσέτα.

Περίμενα να κρυώσουν και τα άλεσα στο μπλέντερ μαζί με τη ζάχαρη, για περίπου 3 λεπτά στη δυνατή ταχύτητα, ώπου να προκύψει πάστα με βουτυρώδη όψη.

Ετοίμασα μπεν μαρί: ζέστανα νερό, μέχρι να βράσει, σε χαμηλή κατσαρόλα και πάνω της τοποθέτησα ένα μεταλλικό μπολ που ταιριάζει στο άνοιγμά της. Έλιωσα τη σοκολάτα ανακατεύοντας και, όσο ακόμα το νερό κόχλαζε, άδειασα εκεί το βούτυρο κομμένο σε κομμάτια και την κρέμα γάλακτος. Ένα πρόθυμο χέρι βοήθησε ανακατεύοντας όσο τα υλικά έπεφταν στη λιωμένη σοκολάτα.

Τέλος το αλάτι και απέσυρα το μεταλλικό μπολ από τη φωτιά. Το άφησα πάνω σε μια πετσέτα και ενσωμάτωσα την πάστα των φουντουκιών, ανακάτεψα καλά και… αυτό ήταν! Μοίρασα σε βαζάκια μέχρι να τελειώσει το μίγμα. 

Παραήταν υδαρής για πραλίνα, όμως εμπιστεύτηκα τις οδηγίες της συνταγής (4 ώρες αναμονής χρειάζονταν) και την άφησα να κρυώσει στα βαζάκια περιμένοντας να πήξει. Πράγματι, μετά από 2 ώρες (ναι, μηδενική υπομονή) στον πάγκο της κουζίνας, χωρίς καπάκι, η σοκολατένια πραλίνα στα βαζάκια είχε πάρει την πολυπόθητη κρεμώδη υφή που δεν βλέπεις την ώρα να αλείψεις σε ψωμί, μπισκότα, μήλα ή, όπως σοφά πρότεινε η Αναστασία Λαμπρία, να συντροφεύσεις με μία κουταλιά της τον, άνευ ζάχαρης, διπλό απογευματινό εσπρέσο.

Τα αλεσμένα φουντούκια την έκαναν ευχάριστα κοκκώδη ενώ η κουβερτούρα έδωσε αρκετά πικρή γεύση. Η επόμενη δοκιμή θα έχει σοκολάτα γάλακτος για πιο γλυκιά εκδοχή. Σύμφωνα με τις οδηγίες μπορεί να διατηρηθεί, εκτός ψυγείου πάντοτε, αλλιώς θα καταστραφεί, ως και 4 μέρες. Σε εμάς δεν τα κατάφερε για περισσότερες από 2.

Υ.Γ.: Κι αν μετά τη δεύτερη μέρα αρχίζει να σφίγγει, εμβαπτίζουμε το βαζάκι, κλειστό, σε πολύ ζεστό νερό για 3 με 4 λεπτά. Κατόπιν, έξω από το νερό, ένα γρήγορο ανακάτεμα με μαχαίρι, μεμιάς ξαναγίνεται κρεμώδης.