Στο ψυγείο: σοκολάτα στιγμής για όλους

της Μαριάννας Μπούτου 9 Νοεμβρίου 2014 • Συνταγές • σοκολάτα, ρόφημα

Ο τρόπος για την καλύτερη ζεστή σοκολάτα είναι μοναδικός και απαράλλακτος: κουβερτούρα με μπόλικο κακάο (πάνω από 80% σε περιεκτικότητα, δηλαδή) τριμμένη σε ψιλά κομμάτια, σχεδόν λιωμένη, και ανακατεμένη με πλήρες γάλα ενώ αυτό ζεσταίνεται στο μπρίκι. Όσες φορές όμως κι αν τον επαναλάβεις στους φίλους σου, πάντοτε θα μαζεύονται στο δικό σου σπίτι αφού «ε, εσύ την πετυχαίνεις καλύτερα». Έλα όμως που είναι αδιανόητο μέσα σε ένα απόγευμα να ετοιμάσεις πάνω από 8 σοκολάτες (ναι, για τόσους φίλους μιλάω) μία προς μία! Ιδού το κόλπο μου: στικάκια σοκολάτας, κάτι σαν γλειφιτζούρια σοκολατένια, που τα ετοιμάζεις, τα κρατάς στο ψυγείο και, μόλις η μάζωξη αρχίσει, ζεσταίνεις γάλα και τα μοιράζεις στις κούπες. Το σοκολατάκι στην άκρη λιώνει, το γάλα σκουραίνει δελεαστικά και, όσοι δεν το εξαφανίσουν από το γλείφε - δάγκωνε πριν ακόμα λιώσει, απολαμβάνουν ζεστή σοκολάτα πρώτης κατηγορίας.

Υλικά για περίπου 14 με 15 ξυλάκια σοκολάτας

400 γραμμ. πλάκα σοκολάτας (συνήθως συνδυάζω 200 γραμμ. κουβερτούρα και 200 γραμμ. γάλακτος)
μισό φλιτζ. κακάο σε σκόνη
1 φλιτζ. ζάχαρη άχνη
μία μυτιά αλάτι

και

15 πλαστικά σφηνοπότηρα (εναλλακτικά χρησιμοποιώ τις πλαστικές παγοκυψέλες της κατάψυξης)
15 ξυλάκια ή πλαστικά κουταλάκια ή καλαμάκια κομμένα στη μέση

Ετοιμάζω μπεν μαρί ζεσταίνοντας μία μεσαία κατσαρόλα με νερό ώσπου να βράσει και από πάνω της τοποθετώ ένα μεταλλικό σκεύος σχεδόν ίσο σε μέγεθος, να εφαρμόζει. Ρίχνω εκεί τη σοκολάτα σπασμένη σε μικρά κομμάτια και την ανακατεύω ώσπου να λιώσει. Προσθέτω το κακάο, την άχνη ζάχαρη, το αλάτι και ανακατεύω με σπάτουλα για να ενωθούν.

Τραβάω την κατσαρόλα από τη φωτιά και ξεκινάω να μοιράζω τη σοκολάτα στα πλαστικά κυπελάκια ή να την αδειάζω προσεκτικά στις θήκες για τα παγάκια. Σχεδόν έτοιμα τα σοκολατένια ξυλάκια μου: αν έχω χρόνο και υπομονή, αφήνω τη σοκολάτα να κρυώνει εκτός ψυγείου και, μόλις δω πως πήζει (10 λεπτά αρκούν), βάζω στο κέντρο κάθε σφηνακίου ή θήκης ένα ξυλάκι ή ένα καλαμάκι κομμένο ή ένα μικρό πλαστικό κουτάλι (εκείνα των παγωτών που συνήθως μας δίνουν τα περίπτερα είναι ό,τι πρέπει). Τα αφήνω σε δροσερό σημείο της κουζίνας, ακολουθούν αλλα 30 με 40 λεπτά υπομονής και τα σοκολατένια ξυλάκια είναι έτοιμα.

Αν βιάζομαι, ως συνήθως, βάζω τα υγρά ακόμα σοκολατάκια μου στο ψυγείο, περιμένω για 4 με 5 λεπτά και τότε κάνω το ίδιο με τα ξυλάκια ή κουταλάκια που θα σταθούν στο σημείο που τα τοποθετώ. Αν όχι, περιμένω λίγο για να πήξει κι άλλο. Το δοκίμασα και με μεταλλικά κουτάλια όμως το βάρος τους δυσκολεύει την κατάσταση. Ακόμα 15 λεπτά εντός ψυγείου και είναι έτοιμα - όλα εξαρτώνται, βέβαια, από το μέγεθος του ποτηριού ή της παγοθήκης. Ωστόσο ο χρόνος είναι περίπου αυτός.

Πώς βγάζω τα ξυλάκια από τα σφηνοπότηρα; Αν δεν ξεκολλάνε με μαλακό τράβηγμα, βάζω σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και τα βουτάω εκεί για λίγα δευτερόλεπτα. Έτσι η σοκολάτα μαλακώνει και το κυπελάκι γλιστράει πανεύκολα. Για όσους, λοιπόν, λαχταρήσουν ζεστή σοκολάτα ετοιμάζω μια κούπα με πολύ ζεστό γάλα και εκεί βυθίζω το ξυλάκι με το σοκολατάκι στην άκρη: ένα για τους περισσότερους, διπλό για τους σοκολατομανείς.

Εγώ επιμένω - και θα επιμένω - να μη τα χαραμίζω σε τέτοια γαλατένια ροφήματα αλλά να φυλάω κάμποσα ξυλάκια για τον πρωινό ή απογευματινό καπουτσίνο, που χάρη σε αυτά παίρνει μια ιδέα από μόκα (ή έτσι θέλω να πιστεύω).

[Η Μαριάννα Μπούτου είναι φίλη bostanistas]

Προηγούμενα άρθρα της Μαριάννας Μπούτου