Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Είναι το παιχνίδι μας, η αδυναμία μας: στα ιντερνετικά κιτάπια των bostanistas όλο και προστίθενται τάρτες, αλμυρές, γλυκές, με τις πτυχώσεις της ταρτλέτ (του σκεύους μέσα στο οποίο ψήνονται συνήθως) ή με το κολπάκι των αδερφών Tatin, αναποδογυρισμένες, με καψαλισμένα φρούτα ή τυράκια. Το ατού τους; Η ευκολία, μια γρήγορη ζύμη και μπόλικη φαντασία για τη γέμιση. Κι αν βαρυγκομάτε με τα ζυμώματα, υπάρχουν οι ωραίες, σαν σπιτικές σφολιάτες από εργαστήρια περιωπής - έτσι βέβαια χάνετε ένα μέρος του παιχνιδιού. Ναι, λοιπόν, σήμερα θα παίξουμε με τάρτες. 

Η επιδέξια στις τάρτες Λεονί Σταφυλά κλέβει σάλτσα με ντοματίνια από μακαρονάδα, βάζει γραβιέρα, κατσικίσιο τυρί και ψήνει τάρτα χορταστική από την πρώτη κιόλας μπουκιά. Στα χνάρια της και η γαλλίδα που ξεστράτησε, η Tatin με καψαλισμένα πομοντόρια και τυρί, σαν λεπτοζυμωμένη πίτσα.

Η Αγλαΐα Κρεμέζη από τα Πικάντικά της μας χάρισε την κριτσανιστή σαν μπισκότο, καλαβρέζικη τάρτα της - όχι τυρί εδώ, παρά ντομάτες, καυτερές πιπεριές και χοντρό αλάτι.

Ακολουθεί το χαρισματικό λάθος (ή μήπως μέγα εύρημα;) των αδερφών Tatin, γιατί ανάποδα είναι καλύτερα. Τα της ιστορίας για το πώς καθιερώθηκε το ανατρεπτικό ψήσιμο δείτε τα στην καραμελωμένη τάρτα με μήλα. Ο Δημήτης Ποταμιάνος επιφυλάσσει ακόμα πιο δελεαστική πρόταση: με κυδώνια, ανθεκτικότερα των μήλων στη δοκιμασία της φωτιάς, για να προκύψει τάρτα με ροδισμένη κορυφή που δεν χάνει όμως το τσαγανό της.

Το ίδιο κόλπο εμπιστεύεται και η Καλή Δοξιάδη: με τα σαγκουίνια του ζηλευτού της κήπου ετοιμάζει ταρτάκια Tatin - η καραμέλα που δημιουργείται δεν πετιέται, σπάει σε κομμάτια και σερβίρεται από πάνω.

Έπονται οι αγαπημένες μου, οι γλυκές βρετανίδες: Πρώτη η τάρτα με κρέμα custard του Δημήτρη Ποταμιάνου, παραδοσιακή βρετανική ρετσέτα και μετά η αξεπέραστη λεμονάτη χάρη στις φορτωμένες λεμονιές του κήπου του.

Θυμάστε τις αγελαδίτσες, τις καραμέλες γάλακτος στο χρυσό χαρτάκι; Αυτές λιώνει επιμελώς η Λεονί Σταφυλά, κόβει τα φρούτα σε μπουκιές, τα ρίχνει εκεί και το μυρωδάτο μίγμα γίνεται γέμιση νοσταλγικής τάρτας. Προσοχή όμως στην ποσότητα, αλλιώς αντί για τάρτα θα έχετε σούπα. 

Ξεχωριστή μνεία για τις χορταστικές, εκείνες που από μόνες τους γίνονται γεύμα πρώτης τάξης. Μάθημα αυτοσχεδιασμού η αποδομημένη κολοκυθόπιτα της Καλής Δοξιάδη: τι κι αν λείπουν μερικά υλικά, η συνταγή υπάρχει μόνο για να δίνει ιδέες και το επιβεβαιώνει η κολοκυθένια τάρτα της με μπόλικο τυρί.

Στο χορταστικό του συνδυασμού τυρί - λαχανικό ποντάρει και ο Φιλάρετος Ψημμένος φτιάχνοντας τάρτα με άγρια σπαράγγια για το πρωινό του ξενώνα του, βάζοντας έτσι τον αλητάκο (βλέπε άγριο σπαράγγι) από τα αλώνια στα σαλόνια. Λεπτομέρεια μεν, καθοριστικό για τη γεύση δε το prosciutto. Αγκινάρες για την Αμαλία Λογαρά που με γραβιέρα και μυριστικά ψήνει τούτη τη νόστιμη τάρτα.

Τελευταίες οι ευρηματικές, εκείνες της τελευταίας στιγμής και που αξιοποιούν τα μαγειρικά μας περισσεύματα: Με κουλούρια ή μπισκότα που δεν φαγώθηκαν, γάλα, σοκολάτα και μπανάνες η Αμαλία Λογαρά ετοιμάζει τάρτα γλυκιά που κρυώνει γρήγορα στο ψυγείο.

Με ταρτάκια φρούτων πρώτων βοηθειών επανέρχεται η Λεονί Σταφυλά, που τα πασπαλίζει με φιστίκια ή αμύγδαλα - ζήτημα αν θα περάσουν είκοσι λεπτά από την ώρα της λιγούρας μέχρι να το καταβροχθίσεις!

Και για όλες τις μαρμελάδες ή κρέμες που δεν είχαν την τύχη να φαγωθούν ως έχουν, υπάρχουν τα ταρτάκια - σωτήρες, όπως αυτά εδώ με λεμονόκρεμα, καλόβολα και δεκτικά σε κάθε γέμιση. 

Κι αν ακόμα δεν διαλέξετε, πατήστε εδώ, θα βρείτε όλες τις τάρτες μας.