Μακεδονίτικη πιπερόπιτα για την Άννα
Η μακεδονίτικη πιπερόπιτα είναι η αγαπημένη της αγαπημένης μου Αννούλας, με την οποία έχω διπλό δεσμό: είμαι και θεία και νονά. Γι' αυτό την κάνω όπως και να 'χει, κάθε χρόνο ανήμερα της Αγίας Άννης. Είναι το χάδι μας και το κρατάω επί εννέα συναπτά χρόνια, από τότε, δηλαδή, που η μικρή Άννα έγινε τριών χρονών και απέκτησε άποψη για τα φαγητά. Μάλιστα, θυμάμαι χαρακτηριστικά, την πρώτη φορά που δοκίμασε την πιπερόπιτά μου, την προτίμησε από το ψάρι μαγιονέζα που υπήρχε επίσης στο τραπέζι, για αισθητικούς λόγους. «Δεν θέλω να φάω χιονόμπαλα», είχε δηλώσει τότε πολύ σοβαρή, «θέλω το άλλο, το χρωματιστό, που θυμίζει χαρτοπόλεμο». Η συγκεκριμένη πίτα φτιάχνεται συνήθως με σφολιάτα και πράσινες, κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης. Εγώ την φτιάχνω με φύλλο κρούστας και βάζω όλων των ειδών χρωματιστές πιπεριές. Γιατί έτσι μας αρέσει. Κι εμένα και της Άννας.
Υλικά
- 10 πιπεριές κόκκινες, πράσινες, κίτρινες, πορτοκαλί
- 2 ποτήρια περίπου λάδι
- 1 πακέτο φύλλο κρούστας
- 350 γραμμάρια φέτα μαλακή
- 4 κουταλιές της σούπας παρμεζάνα τριμμένη
- 4 κουταλιές της σούπας ρεγκάτο ή ό,τι άλλο κίτρινο τυρί υπάρχει στο ψυγείο
- 3 αυγά
Εκτέλεση
Ψιλοκόβουμε τις πιπεριές και τις βάζουμε μέσα σε ένα βαθύ τηγάνι με ένα ποτήρι λάδι για να μαραθούν. Στο μεταξύ απλώνουμε σε ένα καλά αλειμμένο με λάδι ταψί τα μισά φύλλα του πακέτου, το καθένα επίσης αλειμμένο με λάδι. Συνήθως τα πακέτα έχουν γύρω στα δέκα - έντεκα φύλλα. Εγώ βάζω έξι κάτω και πέντε από πάνω για να καλύψω τη γέμιση.
Ανάβουμε τον φούρνο για να προθερμανθεί στους 180-200º C, ανάλογα με το πόσο δυνατός είναι. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα τυριά με τα αυγά και τις πιπεριές. Ρίχνουμε τη γέμιση στο ταψί και την καλύπτουμε με τα υπόλοιπα φύλλα, τα οποία είναι επίσης ένα-ένα αλειμμένα με λάδι. Κλείνουμε τις γωνίες, χαράζουμε την πίτα και την περιχύνουμε με μισό ποτήρι λάδι.
Ψήνουμε στη μέση του φούρνου μέχρι να ψηθεί το φύλλο. Εγώ ψήνω πάντα τις πίτες σε διάφανο πιρέξ για να μπορώ να ελέγξω αν έχει ψηθεί ο πάτος. Αν δεν έχει ψηθεί, ενώ το πάνω φύλλο έχει αποκτήσει χρυσαφένιο χρώμα, σκεπάζω με αλουμινόχαρτο και ακουμπώ για περίπου πέντε λεπτά το ταψί στον πάτο του φούρνου.
Όταν βγάλουμε την πίτα από τον φούρνο, χύνουμε όσο λάδι περισσεύει και την αφήνουμε να “σταθεί” για λίγη ώρα - γύρω στο μισάωρο - ώστε να κοπούν καλύτερα τα κομμάτια.
Σπείρα λαχανικών, η πολύχρωμη