Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Κάτι σαν απολογισμός ή μήπως περιέργεια; Στην αρχή της νέας χρονιάς ανοίγουμε τα κιτάπια μας και αναζητούμε τα μαγειρικά μας σουξέ της περσινής. Ιδού ένα ευρετήριο για τα πρώτα είκοσι - απ’ όλα έχει η λίστα: και ψωμί ζυμωτό και ψητά και σούπες, την τιμητική τους έχουν όμως αναμφίβολα τα εύκολα, και γρήγορα, γλυκίσματα:

Αφράτο και ανάλαφρο και μαζί δροσερό, το δίχρωμο (μαρμπρέ) κέικ με γιαούρτι - ποια μαμά δεν μας το έχει ετοιμάσει ξανά και ξανά;

Γιαούρτι πάλι, μπισκότα, γάλα και λίγο λεμόνι, τα μόνα αναγκαία για το απλούστερο γλυκό, ένα cheesecake του 20λεπτου, το θαυμαστό κολπάκι της Στέλλας Αλαφούζου. 

Σε παρόμοιους τόνους και η Μαρία Τσέκου με γιαουρτογλυκό ψυγείου, επίσης λεμονάτο, την καλύτερη απάντηση στο «κάτι για τη λιγούρα και γρήγορα».

Το ίδιο τρίπτυχο (εύκολο - γρήγορο - λιμπιστερό) ισχύει και για το apple crumble της Γκέλης Βούρβουλη με καρύδια και μέλι, που σώζει με τρόπο ζηλευτό τα παραπανίσια μήλα της κουζίνας της.

Ξεχωριστή μνεία για το μωσαϊκό - πες το κι έγινε: σοκολάτα, βουτυράτα μπισκότα, λίγη κρέμα γάλακτος - αυτό ήταν!

Σε περίοπτη θέση και οι τυρόπιτες: η ξεβράκωτη, γνωστή και ως της ακαμάτρας, από τα χέρια της Μαρίας Πετρίδη, κολατσιό περιωπής από το πρωί ως αργά το βράδυ. 

Ακολουθεί η τρανή ιδέα της Σοφίας Βαστάκη, με διπλωμένο φύλλο και ψημένη στη φόρμα του κέικ που όσο γρήγορα ετοιμάζεται το ίδιο γρήγορα αφανίζεται φέτα προς φέτα. Και λίγο ουζάκι - η παραλλαγή της Στέλλας Αλαφούζου για τη σπιτική της τυρόπιτα και πώς θα έλειπαν τα τυροπιτάκια του εργένη, που μέσα σε λεπτά μπαίνουν από τον φούρνο στο τάπερ και έφυγε για εκδρομή.

Έπονται τα πιο βαριά μαγειρέματα, σαν την αυθεντική κερκυραϊκή παστιτσάδα της Αλίκης Κατσαρού, όπως ετοιμαζόταν από τις παλιές νοικοκυρές, έως και δύο αιώνες πίσω, όταν η χρήση της ντομάτας δεν ήταν και πολύ διαδεδομένη.

Πάπια ψητή αλλά όχι λιπαρή, με ζουμερή σάρκα και κριτσανιστή πέτσα ετοιμάζει η Καλή Δοξιάδη και δίνει σαφείς οδηγίες για την επιτυχία της ενώ ο Ηλίας Μαμαλάκης προτιμά το πασπαρτού γλυκόξινο ψαρονέφρι με μέλι και μουστάρδα.

Ψωμί ζυμωτό από σπίτι: χωρίς καν ζύμωμα παρά ανακατεμένο σαν κέικ, σε συνταγή της Αγλαΐας Κρεμέζη που πρωτόπειροι και φοβισμένοι με τις ζύμες θα λατρέψουν. Για ευαίσθητα στομάχια το ψωμί από αλεύρι ζέας της Αντιγόνης Παφίλη, που δεν στερείται νοστιμιά ούτε στο ελάχιστο.

Ειδικότης της οι θερμαντικές σούπες και οι ανακουφιστικές μακαρονάδες. Από τα μαγειρέματα της Αναστασίας Λαμπρία ξεχωρίζουν η αληθινή μανιταρόσουπα, που αρνείται πεισματικά να την μετατρέψει σε κρέμα, και η μακαρονάδα «όλα σε ένα», όπου μόνο με μία κατσαρόλα όλα μαγειρεύονται ελκυστικά, χορταστικά και νόστιμα.

Από τις σούπες μας ιδιαιτέρως εκτιμήθηκε εκείνη με τον τραχανά όπως την συνηθίζει η Μαρία Τσέκου, υγιεινή και συνάμα θρεπτική, ό,τι πρέπει για κρυωμένους και πεινασμένους.

Τέλος, με μερακλίδικη διάθεση, γλυκιά κολοκυθόπιτα πάλι από τη Μαρία Τσέκου (ναι, γλυκιά, ποτέ μη λες ποτέ), σοκολατόπιτα νηστίσιμη και ταυτόχρονα αμαρτωλή και το σάμαλι της Στέλλας Αλαφούζου, σε εκδοχή της γιαγιάς, η καλύτερη συνοδεία για τον ελληνικό καφέ.

Και εις άλλα με κέφια!