Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η φιλία μας μετράει ήδη μια πενταετία γεμάτη και φροντίζουμε να κρατάμε επαφή διαδικτυακώς και, όποτε οι συνθήκες το επιτρέπουν, με ταξίδια από Αθήνα προς Παρίσι και τούμπαλιν. Τα τελευταία δύο χρόνια η εκ Παρισίων Justine ζει και δουλεύει στον μακρινό Καναδά, όμως την παραμονή Πρωτοχρονιάς μας εξέπληξε με διήμερο ταξίδι - αστραπή στην Αθήνα, ίσα να πούμε τα νέα μας και να γιορτάσουμε για τη νέα χρονιά. Καιρό τώρα της ζητάω να μας ετοιμάσει τις λεπτές, σαν φύλλα χαρτιού κρέπες που είχαμε δοκιμάσει στο αγαπημένο της στέκι στο Παρίσι, που σε τίποτα δε θυμίζουν τις χοντρούτσικες των εδώ κρεπερί. Αυτή τη φορά την κατάφερα! Ιδού, λοιπόν, οι οδηγίες της Γαλλίδας για κάμποσες αέρινες κρέπες - είναι τόσο λεπτές και ανάλαφρες, που ακόμα και οι πλέον εγκρατείς θα δοκιμάσουν και τρεις και τέσσερις και πέντε...

Για περίπου 20 με 25 κρέπες (αρκετές για 4 με 5 άτομα):

Σε ένα μεγάλο, άνετο μπολ αδειάζουμε όλο το αλεύρι. Κάνουμε με τα χέρια μας μια τρύπα στο κέντρο του λοφίσκου και εκεί ρίχνουμε την μπύρα, το γάλα και τα αυγά. Με τον αυγοδάρτη ξεκινάμε έντονο ανακάτεμα, μέχρι το αλεύρι να ενωθεί με τα υγρά και να μην υπάρχουν κομματάκια στον χυλό που σχηματίστηκε. Προσθέτουμε τη ζάχαρη. Για μεγαλύτερη ευκολία ετοιμάζουμε τον χυλό στη χαμηλή ταχύτητα του μίξερ, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

Ο χυλός θα πρέπει να μοιάζει με ελαφρύ κουρκούτι - η Justine κάνει την εξής δοκιμή: πλένει καλά το χέρι της και βουτάει μέσα στον χυλό δύο δάχτυλα. Τραβώντας τα έξω θα πρέπει το μίγμα να τα καλύπτει μεν αλλά να μοιάζει διάφανο, να φαίνεται το δέρμα από κάτω και να μη στέκεται πηχτό αλλά να ρέει. Αν παραείναι αραιό, συμπληρώνει αλεύρι δοκιμάζοντας, αν παραείναι πηχτό προσθέτει ελέγχοντας μία με δύο κουταλιές της σούπας νερό. Μόλις ο χυλός είναι έτοιμος, τον αφήνουμε για μία ώρα σε ζεστό σημείο, σκεπασμένο με μια πετσέτα. Αν θέλουμε να φτιάξουμε τις κρέπες γρήγορα, με το πρωινό ξύπνημα, τον ετοιμάζουμε αποβραδίς και καλυμμένο καλά με μεμβράνη τον αφήνουμε στο ψυγείο. Διατηρείται άψογα για μια νύχτα.

Όταν φτάσει η ώρα της ετοιμασίας, επιμένει πως ιδεώδη είναι τα βαριά, μαντεμένια τηγάνια. Επειδή όμως είναι και δυσεύρετα, βολευόμαστε με ένα απλό αντικολλητικό. Το ζεσταίνουμε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και ρίχνουμε μέσα το βούτυρο και το περιφέρουμε σε όλη την επιφάνεια του τηγανιού. Αν το βούτυρο περισσεύει, σκουπίζουμε ελαφρώς με λίγο απορροφητικό χαρτί. Τα μαντεμένια τηγάνια με τον βαρύ πάτο συνήθως δεν χρειάζονται ανανέωση στο βούτυρο. Στα αντικολλητικά πάλι, μετά από τις πρώτες 3 με 4 κρέπες, θα πρέπει να προσθέτουμε λίγο βούτυρο καθαρίζοντας προηγουμένως τα καμμένα κομματάκια από τον πάτο τους. Μισή κουταλιά του γλυκού όμως, όχι περισσότερο. Σε περίπτωση που έχουμε τον χυλό στο ψυγείο, πριν το τηγάνισμα τον ανακατεύουμε καλά μια - δυο φορές για να φρεσκαριστεί.

Με μία κουτάλα ή ένα φλιτζάνι ρίχνουμε όση ζύμη χρειάζεται για να καλύψει ίσα - ίσα τον πάτο του τηγανιού. Η πρώτη κρέπα θυσιάζεται στον βωμό της επιτυχίας των επόμενων: μετράμε την ποσότητα του χυλού που χρειάζεται για να καλύψει οριακά το τηγάνι και ελέγχουμε τον αναγκαίο χρόνο ψησίματος. Σκοπός είναι τα άκρα τους να ροδίσουν και το εσωτερικό να παραμείνει μαλακό αλλά όχι άψητο. Αν δούμε πως τα άκρα ροδίζουν πολύ γρήγορα, χαμηλώνουμε τη φωτιά. Αν, αντιθέτως, το κέντρο τους ροδίζει και τα άκρα μένουν άχρωμα, την δυναμώνουμε. Μόλις η μία πλευρά είναι έτοιμη, αναποδογυρίζουμε. Η κρέπα είναι έτοιμη όταν στο κέντρο της σχηματιστούν καφετιές κηλίδες όμοιες με το χρώμα των άκρων. Αν όλα γίνουν όπως πρέπει, τα καψαλισμένα άκρα τους μας επιτρέπουν να τις αναποδογυρίσουμε και να τις βγάλουμε από το τηγάνι με τα δάχτυλα. Πρέπει να είναι πολύ λεπτές.

Βάζουμε τη μία πάνω στην άλλη και τις σερβίρουμε αμέσως ή, όπως είναι σε στοίβες, τις κρατάμε ζεστές σε σβηστό αλλά κλεισμένο φούρνο μέχρι να έρθει η ώρα για σερβίρισμα. Μέχρι να τελειώσει η Justine συνήθως δοκιμάζει μια - δυο στα πεταχτά: απλώνει την κρέπα στο πιάτο, ρίχνει ζάχαρη κρυσταλλική και από πάνω στύβει λίγο λεμόνι. Την διπλώνει στα τέσσερα και την τρώει με το χέρι. Τις δικές μας “βάρβαρες” εκδοχές, με μαρμελάδα, πραλίνα σοκολάτας ή τριμμένο τυρί, δεν τις καταδέχεται.