Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Πραγματικά εδώ και αρκετές μέρες προσπαθώ να σκεφτώ πώς θα περιγράψω τη συνταγή που σας έχω σήμερα, επειδή ο τρόπος που εμπνεύστηκε ήταν κάπως περίεργος! Οικογενειακή μάζωξη στο σπίτι για να φτιάξουμε καλιτσούνια αφού είχαμε πεσκέσι από έναν φίλο αγριόχορτα όπως λαγουδόχορτο, αγριόπρασα, κουρνοπόδια και χατζίκους. Έλειπε μόνο το σπανάκι, τα αμέτρητα αρωματικά και τα χορταρικά έτοιμα.

Θα σας πω σύντομα τη διαδικασία για να έχετε μια εικόνα. Μετά που θα καθαρίσουμε τα χορταρικά μας και θα τα πλύνουμε καλά, τα κόβουμε σε μέτρια κομμάτια και τα τσιγαρίζουμε σε ελαιόλαδο, να μαραθούν. Μόλις είναι έτοιμα, τα βάζουμε σε ένα σουρωτήρι για να κατεβάσουν τα ζουμιά τους και να κρυώσει η γέμιση επειδή δεν πρέπει να είναι ζεστή όταν γεμίζουμε τα καλιτσούνια. Το υγρό, λοιπόν, που έμεινε στο μπολ ήταν η αφορμή για το πιλάφι που θα διαβάσετε σήμερα επειδή απλά στην κουζίνα δεν πετάμε τίποτα. Τώρα για να το φτιάξετε εσείς δεν χρειάζεται να φτιάξετε καλιτσούνια, ούτε να μάθετε ποια είναι τα αγριόχορτα. Μπορείτε απλά να βάλετε πολύ σπανάκι και πολλά αρωματικά όπως αγριομάραθο, δυόσμο, άνηθο και φρέσκο κρεμμυδάκι. Θα μαγευτείτε από τις μυρωδιές. Τα χορταρικά μπορείτε να τα προσθέσετε στο δικό σας πιλάφι, εμείς τα κάναμε καλιτσούνια αυτή τη φορά! Ο Δημήτρης Μπούτος εμπνεύστηκε το όνομα και τον ευχαριστώ!

Το πιλάφι των bostanistas

Σοτάρετε τα χορταρικά, όπως σας είπα στην εισαγωγή, και κρατάτε το ζουμί στην άκρη. Σε ένα μεγάλο τηγάνι με βαρύ πάτο ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο και τσιγαρίζουμε λίγο το ρύζι. Όταν γίνει διάφανο, σβήνουμε με το κρασί.

Μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ, προσθέτουμε τον ζωμό και ανακατεύουμε ανά διαστήματα μέχρι να ψηθεί. Σερβίρουμε με λίγο ψιλοκομμένο δυόσμο και το ανθότυρο.