Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Πήγα χτες σε μία φίλη και επειδή βαριόμασταν να ξαναφάμε πίτσα προσφέρθηκα να φτιάξω μια γρήγορη μακαρονάδα με ό,τι υπήρχε στο ψυγείο και στα ντουλάπια. Αλ όλιο και πεπεροντσίνο, λοιπόν.

Είναι ίσως η πιο απλή μακαρονάδα, αποφάσισα όμως τελευταία στιγμή να προσθέσω ένα ακόμα υλικό. Τριμμένη φρυγανιά. Την τρίβεις πάνω από το βαθύ τηγάνι και τα τραγανιστά ψίχουλα ρουφάνε το λάδι, το σκόρδο και το πεπεροντσίνο (ελλείψει πεπεροντσίνο έβαλα μπούκοβο, το ίδιο είναι). Δεν υπολόγισα όμως ότι η ηλεκτρική κουζίνα της φίλης μου έχει άλλους χρόνους από τη δική μου, του γκαζιού. Πρώτο λάθος.

Κανονικά ετοιμάζεις τη σαλτσούλα όσο βράζουν τα μακαρόνια. Έλα όμως που το νερό για τα μακαρόνια δεν έβραζε με τίποτα και τα σκορδάκια και οι φρυγανίτσες είχαν αρχίσει να μαυρίζουν; Πανικός. Ρίχνω λοιπόν μία κουταλιά της σούπας από το βραστό νερό στο τηγάνι και αρχίζω να ανακατεύω. Τα τραγανιστά κομματάκια φρυγανιάς ρουφάνε διψασμένα το νερό και αρχίζουν να μαλακώνουν. Καταστροφή. Χαμηλώνω τη φωτιά στο τηγάνι και συνεχίζω να προσθέτω νερό ανακατεύοντας. Η φρυγανιά έχει γίνει χυλός.

Μπορεί και να μη βγει κακό. Σκέφτομαι όμως ότι αφού η σάλτσα μου βράζει που βράζει, θα της πήγαινε να ρίξω και λίγο κρεμμυδάκι. Ψιλοκόβω μισό κρεμμύδι και το ρίχνω κι αυτό στη σάλτσα ανακατεύοντας συνεχώς και τροφοδοτώντας συνέχεια το τηγάνι με το νερό από το μακαρόνια που βράζουν.

Λάθος νούμερο δύο τώρα: Όταν τα μακαρόνια μου φαίνονται ότι είναι ένα λεπτό πριν από το αλ ντέντε, τα πιάνω με την πηρούνα και τα ρίχνω στο τηγάνι χωρίς να τα σουρώσω. Πανικός ξανά. Το τηγάνι δεν είναι αρκετά μεγάλο και τα μακαρόνια δεν χωράνε καλά μέσα. Παίρνω την κατσαρόλα και πετάω μέσα το περιεχόμενο του τηγανιού για να πάρουν εκεί μέσα στη σάλτσα τους την τελευταία τους βράση. Φαίνεται και μυρίζει σούπερ. Δοκιμάζω ένα μακαρόνι και διαπιστώνω με φρίκη ότι δεν είναι καθόλου αλ ντέντε, είναι σχεδόν ωμά! (Καταραμένη ηλεκτρική κουζίνα). Βέβαιη ότι έχω καταστρέψει το φαγητό, είμαι πλέον έτοιμη να παραδεχτώ την αποτυχία μου και να παραγγείλω πίτσα.

Σε μία απέλπιδα προσπάθεια να τα σώσω προσθέτω σιγά-σιγά νερό από το βραστήρα ανακατεύοντας συνέχεια για να μη κολλήσουν. Σε ένα-δύο λεπτά τα μακαρόνια έχουν βράσει. Ένας ζεστός κρεμώδης χυλός τα αγκαλιάζει. Ρίχνω και λίγο παρμεζάνα και τα ανακατεύω για τελευταία φορά. Φρέσκο πιπέρι. Αριστούργημα.

* Η Αριάδνη Λουκάκου είναι φίλη bostanistas.

Περισσότερα άρθρα της Αριάδνης Λουκάκου