Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Είναι κάποια φυτά, προορισμένα να παίζουν δευτερότριτους ρόλους στην κουζίνα. Θέλεις γιατί δεν έχουν κάποιο κραυγαλέο θέλγητρο, θέλεις γιατί τη μοίρα τους την καθόρισε η γαστρονομική παράδοση, θέλεις... ένα σωρό γιατί μπορεί να προκύψουν αλλά δεν νομίζω να αναρωτιέται και κανένας γι’ αυτούς τους κομπάρσους στο θέατρο της κουζίνας. Έλα όμως που κάποια φορά ανοίγεις τα ντουλάπια, ανοίγεις το ψυγείο και οι πρωταγωνιστές λείπουν. Εκεί σε ένα ραφάκι, διπλωμένος σε μια σακούλα βρίσκεται ο αδικημένος της ζωής, ο γευστικός κομπάρσος. Ήλθε επιτέλους η μέρα που θα αποδείξει ότι τόσους αιώνες δίπλα στους πρωταγωνιστές, έμαθε τους ρόλους απ' έξω και μπορεί επάξια να πάρει επάνω του το φαγητό.

Κυρίες & κύριοι, αυτό το μεσημέρι σε πρωταγωνιστικό ρόλο το ξινολάπαθο, σε ένα παρασκεύασμα που αντλεί από το σπετζοφάι της πηλιορείτικης παράδοσης, χρησιμοποιεί την ιταλική τεχνική του ριζότο και ακουμπάει πάνω στον ξινό τραχανά των ελληνικών βουνών.

Τραχανάς με λουκάνικο και ξινολάπαθο στο τηγάνι 
Υλικά

Εισαγωγή
Αυτή την εποχή προσπαθούμε να προετοιμάσουμε τον χώρο για τον μικρό μπαξέ του ξενοδοχείου. Το σημείο που επιλέχτηκε είναι γεμάτο από αυτοφυή φυτά της περιοχής, αρκετά βρώσιμα (ξινολάπαθα, πρασουλίθρες, ζωχάρια, ραδίκια, κλπ). Λυπούμαστε να πάνε χαμένα και τα χρησιμοποιούμε στην κουζίνα μας. Ευτυχώς το Πάσχα είχαμε άφθονες ευκαιρίες για χορτόπιτες, που σερβίραμε στους καλεσμένους μας, αλλά και για νηστίσιμα πιάτα για μας, όπως ντολμάδες γιαλαντζί τυλιγμένοι σε φύλλο ξινολάπαθου. Το μεσημέρι μιας μέρας από αυτές, που ο κήπος είχε την τιμητική του, έπρεπε να μαγειρέψω κάτι γρήγορο για να φάμε 2 άτομα. Το σίγουρο που υπήρχε στην κουζίνα μας ήταν μισή θηλιά λουκάνικο. Τα υπόλοιπα έπρεπε να είναι αυτοσχεδιασμός, καθώς οι πατάτες έλειπαν, υπήρχε η εντολή «όχι άλλη ομελέτα» και τίποτε άλλο δεν έβρισκα. Επόμενο καταφύγιο ο τραχανάς ο δικός μας. Τραχανάς με λουκάνικα; Πολυφαγωμένο. Ανοίγω το ψυγείο και να τα εκεί, σε μια σακούλα, με κοιτούσαν τα ξινολάπαθα. Ό,τι περίσσεψε από τους ντολμάδες, με ωραία μεγάλα φύλλα πράσινα. Τα υπόλοιπα είναι παρασκευή.

Παρασκευή
Κόβουμε το λουκάνικο σε κομμάτια ενός εκατοστού. Σε τηγάνι με λίγο λάδι το τηγανίζουμε ελαφρά από όλες τις μεριές. Προς το τέλος ρίχνουμε τον τραχανά και τον φέρνουμε 2-3 βόλτες να πάρει κι αυτός. Σβήνουμε με τσίπουρο και προσθέτουμε λίγο νερό, τη ντομάτα και τα ψιλοκομμένα ξινολάπατα. Συνεχίζουμε την παρασκευή με την τεχνική του ριζότο (προσθέτοντας σιγά – σιγά νερό κι ανακατεύοντας), αφού αλατοπιπερώσουμε και βάλουμε όση σπέντζα αντέχουμε.

Λίγα λόγια για το Ξινολάπαθο ή ξινολάπατο:
Επιστημονική ονομασία Rumex acetosa. Φύεται σε ομάδες, προτιμάει τα υγρά μέρη, τα φύλλα του έχουν σχήμα ωοειδέ και ο ανθοφόρος βλαστός του όταν ξεσταχιάσει φτάνει και τα εξήντα εκατοστά ύψος και έχει λευκά και κόκκινα άνθη. Είναι ξινό λόγω της παρουσίας οξαλικού οξέως στα φύλλα. Θεραπευτικά, παρότι διαβάζω στο internet έχει αρκετές χρήσεις, δεν το έχω συναντήσει σε κάποια βοτανοθεραπεία. Το μεγάλο του προσόν ότι είναι άφθονο, ξεχωρίζει εύκολα και είναι δωρεάν. Λυγίστε τη μέση σας και μαζέψτε το.