Bostanistas.gr : Ιστορίες για να τρεφόμαστε διαφορετικά

Η μαμά μου επέμενε να το δοκιμάσουμε εκείνο το βράδυ στην Αληθινή της Σύρου. Εμείς στην αρχή της εφηβείας είχαμε μυαλό να δοκιμάζουμε άλλα πράγματα και όχι πολύπλοκες συνταγές. Τέλος πάντων εμείς ενθουσιαστήκαμε και εκείνη δικαιώθηκε! Η εκεί εκδοχή του γεμιστού θράψαλου ήταν με σκέτη φέτα. Η μαμά μου όμως το προχώρησε… Δείτε.

Υλικά

Για τη σος:

Η μαμά μου λοιπόν, πλένει καλά καλά τα θράψαλα και αφαιρεί οτιδήποτε υπάρχει στο εσωτερικό τους. Λιώνει με το πιρούνι τη φέτα. Τσιγαρίζει σε δυο κουταλιές ελαιόλαδο, λεπτοκομμένο το κρεμμύδι, την πιπεριά και στο τέλος αφού έχει σβήσει τη φωτιά προσθέτει λεπτοκομμένες και όχι πολτοποιημένες τις ντομάτες. Θυμάρι και πιπέρι. Αλάτι όχι λόγω της φέτας. Αφήνει να κρυώσουν και προσθέτει στη φέτα. Ανακατεύει ήσυχα για να μην της λιώσει το τυρί. Με μεγάλο κουτάλι γεμίζει τα θράψαλα και κλείνει τις άκρες με οδοντογλυφίδα. Για ντεκόρ βάζει μπροστά και τα μουστάκια τους (πλοκάμια εννοώ!). Στρώνει χαρτί αντικολλητικό στο ταψί και τα βάζει το ένα δίπλα στο άλλο. Τα σκεπάζει με χαρτί αντικολλητικό και τα ψήνει για περισσότερο από μια ώρα στους 200 βαθμούς. Μόλις τρυπιούνται εύκολα είναι έτοιμα. Τα βγάζει από το φούρνο και τα αφήνει ήσυχα για μισή ώρα ώστε στο κόψιμό τους να μην χυθεί η λιωμένη φέτα με τα σχετικά…

Λίγο πριν το σερβίρισμα ετοιμάζει τη σος. Αναδεύει καλά καλά το ελαιόλαδο, τη μουστάρδα, το ούζο, τη ρίγανη, το αλάτι και το πιπέρι. Κόβει σε φέτες τα θράψαλα και τα περιλούζει.

Ψητές φέτες ψωμιού ή και ένα σπυρωτό ρύζι είναι τα τέλεια συνοδευτικά.