Η σαλάτα του Αερόστατου, με νεκταρίνια και μοτσαρέλα
Μια από τις πρώτες συνοικίες της παλιάς Αθήνας και ανέκαθεν γνωστή ταβερνομάνα, το Παγκράτι γνωρίζει και πάλι δόξες τα τελευταία χρόνια χάρη στα ωραία στέκια του. Στο κάτω άκρο προς τη λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου και με κωδικό εντοπισμού "απέναντι από το άγαλμα του Τρούμαν", η όμορφη πλατεία Προσκόπων διεκδικεί τα πρωτεία αφού τα ισόγεια όλων των πολυκατοικιών που την περιβάλλουν έχουν πλέον γίνει μπαρ, καφέ και εστιατόρια αποδεικνύοντας πως η διασκέδαση μπορεί να ενταχθεί πολύ αρμονικά στην αστική ζωή χωρίς να διώξει τους κατοίκους.
Ταβερνάκια υπήρχαν εξάλλου στα πέριξ από την εποχή που κυλούσε ξεσκέπαστος ο ποταμός Ιλισσός, κάπου εδώ μάλιστα η κοίτη του διχαζόταν, σχηματίστηκε μια νησίδα και για την εξυπηρέτηση των πεζών φτιάχτηκαν δύο γέφυρες, μια μαρμάρινη προς την πλευρά του Καλλιμάρμαρου και μια ξύλινη με σιδερένιο κιγκλίδωμα προς τον Άγιο Σπυρίδωνα. Πάνω στη νησίδα ζούσαν αμέτρητα βατράχια. Εξού και η ευρύτερη περιοχή μέχρι το λόφο του Αρδηττού ονομαζόταν Βατραχονήσι. Μιλάμε, βέβαια, για τον 19ο αιώνα, βατράχια δεν υπάρχουν πια και τα νερά τρέχουν υπόγεια, όμως η περιοχή εξακολουθεί να διατηρεί ίχνη ρομαντισμού και κάτι στην ατμόσφαιρα που σε κάνει να την αναζητάς.
Ένα από τα πιο παλιά στέκια της πλατείας (από το 1997), διαγωνίως απέναντι από τον Μαγεμένο Αυλό -υπήρξε το θρυλικό στέκι του Μάνου Χατζιδάκι που έμενε εκεί κοντά και στο οποίο σύχναζε σχεδόν καθημερινά- είναι το Αερόστατο. Μας αρέσει να καθόμαστε εδώ, γιατί έχει ωραία μουσική, χαλαρό περιβάλλον, καφέδες και ζεστά κρουασάν από το πρωί, νόστιμα σάντουιτς, σαλάτες και άλλα νόστιμα σνακ όλη την ημέρα και καθαρά ποτά το βράδυ. Επίσης γιατί πάντα βρίσκεις μια ελεύθερη πρίζα για να φορτίσεις λάπτοπ και κινητό, αξία ανεκτίμητη για πλανόδιους εργαζόμενους.
Στο Αερόστατο, η Γιώτα και ο Αλέξανδρος σε φροντίζουν πολύ διακριτικά, εκτιμώ μάλιστα αφάνταστα το γεγονός ότι η Γιώτα, όταν δεν έχει δουλειά, κάθεται ήσυχα στην άκρη του μπαρ με το βιβλίο της στο χέρι.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, η πρώτη μας σύσκεψη-συνάντηση γνωριμίας με τον Δημήτρη Μπούτο, παλιά καραβάνα του bostanistas και νυν φαντάρο, έγινε στο Αερόστατο. Και έκτοτε συνηθίσαμε να τρώμε τη σαλάτα μας και να τα λέμε όποτε έρχεται με άδεια, εδώ στο στέκι της Πλατείας Προσκόπων.
Πράσινη σαλάτα με νεκταρίνι και μοτσαρέλα
Την τελευταία φορά δοκιμάσαμε μια πολύ νόστιμη σαλάτα με νεκταρίνια. Και ζήτησα αμέσως τη συνταγή. Η βάση της είναι τα πράσινα λαχανικά. Προσθέτεις νεκταρίνι ξεφλουδισμένο και κομμένο σε μικρά κομμάτια, μοτσαρέλα, χοντροτριμμένα κάσιους και την αγαπημένη σου βινεγκρέτ. Και την απολαμβάνεις με τραγανό μαύρο ψωμί και ένα ποτήρι δροςερό λευκό κρασί, μια Μαντινεία, για παράδειγμα. Αν πάλι θέλεις να τη φας στο Αερόστατο αλλά έχουν τελειώσει τα νεκταρίνια, μη στενοχωρηθείς και μη διστάσεις να παραγγείλεις κάποια άλλη από αυτές που θα σου προτείνουν τα παιδιά. Θα είναι εξίσου καλή.